چگونه متوجه شویم یک ارز شت است؟


هر واحد تتر صادر شده در گردش با نسبت یک به یک (یعنی یک تتر USDT یک دلار آمریکا است) توسط واحد ارز فیات مربوطه و توسط شرکت تترلیمیتد مستقر در هنگ‌کنگ نگهداری و پشتیبانی می‌شود.

معتبر بودن یک شرکت را از کجا بفهمیم؟

سالانه ما با بسیاری از شرکت های کوچک و بزرگ برای انجام امور زندگی همکاری میکنیم. به عنوان مثال برای امور نظافتی با شرکت های خدماتی، برای امور دولتی و شرکتی با موسسات ثبتی و … ارتباط مستقیم داریم.

مشکل اصلی وقتی آغاز می شود که هنگام کار با بعضی از این شرکت ها یا موسسات متحمل ضرر مالی یا معنوی شوید. در این حالت است که نسبت به اعتبار تمامی شرکت ها دچار شک می شوید. حالا برای تشخیص معتبر بودن یک شرکت یا موسسه چه باید کرد؟

تشخیص اعتبار یک شرکت یا موسسه

برای تشخیص اعتبار یک شرکت یا موسسه اولین راه دانستن نام کامل یا شماره ثبت و شناسه ملی آن است.

در صورت وجود نداشتن هر یک از این ها می توان بوسیله نام و نام خانوادگی مدیر عامل به آن رسید و پس از بدست آوردن شماره ثبت یا شماره ملی نسبت به استعلام آن اقدام نمود، با داشتن این موارد و مراجعه به سامانه استعلام اشخاص حقوقی به آدرس https://ilenc.ssaa.ir/ نسبت استعلام آن اقدام نمایید، اگر شرکت یا موسسه جزء اسامی ثبت شده باشد تمامی اطلاعات شرکت و سهامداران به نمایش در خواهد آمد.

باید به زمان تاسیس شرکت توجه کرد و اطلاعاتی مانند اسامی سهامداران و نوع شرکت توجه نمود تا در صورت بروز هرگونه مشکل از مراجع قضایی پیگیری لازم انجام شود.

آیا داشتن شماره ثبت و شناسه ملی برای اعتبار یک شرکت کافی است؟

در پاسخ به این سوال باید گفته شود که بسیاری از شرکت ها هستند که فقط ثبت شرکت انجام می دهند که به کار خود جنبه ی قانونی دهند و در پس آن اقدام به کلاهبرداری نمایند؛ اینگونه شرکت ها کاغذی هستند و دارای اعتبار خاصی نیستند و هنگام مشخص نمودن سهام اولیه، کمترین مقدار را تعیین کرده اند.

راه های دیگر معتبر بودن شرکت یا موسسه

  • شرکت ها دارای سایت معتبر باشند
  • سایت های آنان حتی المقدور دارای ای نماد(نماد اعتماد الکترونیکی کسب و کار) باشد.
  • دارای سابقه کاری چند ساله باشند.
  • مشتریان آنان از آنها رضایت کافی داشته باشد.
  • در هر زمانی پاسخگو باشند و توجه آنان فقط برای دریافت وجه نباشد.
  • پیگیر و دلسوز کار شما باشند. آنان به ثبت رسیده باشد و دارای اعتبار باشد.
  • و …

برای استعلام موسسه ثبتی راه روشن با نام تدبیر زمان راه روشن و شناسه ملی ۱۴۰۰۸۷۳۷۳۹۴ می توانید از معتبر بودن این موسسه ثبتی مطمئن شوید.

کارشناسان ما پاسخگوی شما در تمامی موارد برای رفع ابهام اعتبار و مقایسه خدمات و قیمت ها هستند.

رمز ارز چیست و چگونه می‌توان از آن کسب درآمد کرد؟

رمز ارز

به بلاک چین (blockchain) می‌توان به عنوان یک دفتر حسابداری نگاه کرد که تمام فعالیت‌ها، نقل و انتقالات، مالکیت ها و ارزش‌گذاری‌های واحدهای پولی دیجیتال را درون خود ثبت و ضبط می‌کند. بلاکچین تعداد محدودی از انتقالات را درون خود دارد که با گذر زمان این مقدار افزایش پیدا می‌کند. بلاک چین کاربردهای بسیار زیاد فراتر از رمز ارز دارد. اما معمولاً فناوری بلاک چین به واسطه بیت کوین شناخته می‌شود و از همان ابتدا بیت کوین توانست افراد زیادی را به خود جلب کند. زیرا هم یک نوآوری انقلابی محسوب می‌شد و هم برای عموم آزاد بود. درواقع، یک شبکه غیرمتمرکز و مستقل که در آن کاربران عادی مسئولیت ضمانت و تایید تراکنش‌ها را بر عهده داشتند. با این حال بلاک چین برای بیتکوین مانند اینترنت است برای ایمیل. یک سیستم الکترونیکی بزرگ که روی آن می‌توان اپلیکیشن ساخت و ارز فقط یکی از آن‌هاست. درواقع بلاک چین بستری است که باقابلیت‌های خاصی که ارائه می‌کند، پتانسیل لازم برای ارائه پاره‌ای خدمات و فناوری‌ها را برای متخصصان فراهم می‌کند. رمز ارز ازجمله اتریوم یکی از این کارکردهاست. ارزهای دیجیتال مانند اتریوم و بیت کوین بااینکه نرم‌افزار مبتنی بر بلاک چین هستند اما تفاوت‌هایی ازلحاظ کاربرد و توانایی با یکدیگر دارند.

رمز ارز چیست؟

رمز ارز‌ها از پروتکل های رمزگرافیکی و یا کد‌های فوق‌العاده پیچیده برای رمز‌گذاری دیتاهای حساس و انتقال آن‌ها استفاده می‌کنند تا معاملات امنی را فراهم کنند. توسعه‌دهندگان رمز‌ ارزها این پروتکل‌‌ها را بر پایه اصول پیچیده ریاضیات و مهندسی کامپیوتر بنا کرده‌اند که آن‌ها را غیرقابل نفوذ می‌کند. این پروتکل‌ها همچنین هویت افراد استفاده کننده از رمز‌ ارز‌ها را مخفی نگه می‌دارد و ردیابی و پیدا کردن آن‌ها را برای هر کسی و هر دولتی دشوار می‌کند. رمز ارزها همچنین برای کنترل شدن غیر متمرکز خود شناخته می‌شوند. این به آن معناست که تمام فعالیت‌ها و ارزش‌های این بازار توسط همان کد‌های پیچیده کنترل و ارزیابی می‌شوند و بانک‌ها و یا مقامات دولت ها کنترلی روی آن‌ها ندارند. ارزهای دیجیتال امکان معامله شدن توسط ارزهای واقعی را نیز دارا می‌باشند و شما می‌توانید در بعضی از مارکت های خاص و صرافی های شناخته شده، مانند بایننس (Binance)، ارز‌های دیجیتال خود را با دلار، پوند، یورو و غیره جایگزین کنید. خطر اصلی در همین مرحله اتفاق می‌افتد جایی که هکر‌ها و بدافزار‌ها امکان بلوکه کردن پول شما را در حین این انتقال دارا هستند.

رمز ارز ها ۷ خصیصه کلیدی دارند:

۱- دیجیتالی بودن: رمز ارز ها فقط به صورت دیجیتالی و بر روی کامپیوترها وجود دارند. هیچ سکه یا اسکناسی در کار نیست. هیچ پولی به عنوان پشتوانه در بانک‌های مختلف مثل بانک مرکزی برای رمز ارز ها وجود ندارد!

۲- غیر متمرکز: رمز ارز ها سرور مرکزی ندارند. آن‌ها معمولاً در میان شبکه‌ای از هزاران کامپیوتر توزیع شده‌اند. شبکه‌هایی که سرور مرکزی نداشته باشند، شبکه‌های غیر متمرکز نامیده می‌شوند.

۳- همتا به همتا: رمز ارز ها به صورت آنلاین از یک شخص به شخص دیگر منتقل می‌شوند. کاربران رمز ارز از طریق بانک، پی‌پال (PayPal) یا فیسبوک با هم در ارتباط نیستند. آن‌ها بدون واسطه با یکدیگر داد و ستد دارند. در دنیای پول فیات، بانک‌ها، پی‌پال و فیسبوک به عنوان اشخاص ثالث معتمد شناخته می‌شوند. اما در دنیای رمز ارز ها هیچ شخص ثالث معتمدی وجود ندارد!

۴- نام مستعار: این مورد یعنی برای استفاده از رمز ارز ها یا به تملک درآوردن آن‌ها لازم نیست حتما اطلاعات شخصی خود را ارائه کنید. شما می‌توانید با یک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازید.

۵- بدون نیاز به اعتماد: عدم وجود اشخاص ثالث معتمد به معنای این است که برای استفاده از سیستم لازم نیست لزوماً به شخص یا سازمان دیگری برای نظارت و کنترل دارایی خود اعتماد کنید. کاربران در همه حال کنترل کامل پول و اطلاعات خود را در اختیار دارند.

۶- رمزنگاری ‌شده: هر کاربر کد ویژه‌ای دارد که از دسترسی سایر کاربران به اطلاعات او جلوگیری می‌کند. به این عمل رمزنگاری گفته می‌شود و هک کردن آن تقریباً غیرممکن است. این‌جاست که بخش Crypto از اصطلاح Cryptocurrency وارد بازی می‌شود. Crypto به معنای رمزنگاری شده و مخفی شده است. وقتی اطلاعات از طریق رمزنگاری مخفی می‌شود، اصطلاحاً می‌گویند اطلاعات رمزنگاری شده است.

۷- جهانی: هر کشور ارز مخصوص به خودش دارد که به آن ارز فیات می‌گویند. انتقال ارزهای فیات در سطح جهانی کار دشواری است. رمز ارز ها را به راحتی می‌توان به سراسر جهان ارسال کرد. ارزهای رمزنگاری ‌شده به ارزهای بدون مرز موسوم‌اند!

تاریخچه رمز ارزها

ارز‎های دیجیتال مدت‌ها قبل از اینکه اولین ارز مجازی به وجود بیاید، به عنوان یک ساختار تئوریک وجود داشت تا بتواند جایگزینی برای مدل‌ فعلی مبادلات و پول‌های رایج بشود. در اوایل دهه ۸۰ میلادی یک رمزنگار آمریکایی با نام David Chaum الگوریتمی را با نام “blinding” طراحی کرد که در رمز‌گذاری مدرن وب امروزی نیز به عنوان هسته مرکزی به کار گرفته می‌شود. این الگوریتم فضایی امن و غیرقابل ردگیری برای انتقال پول بین دو طرف معامله را فراهم می‌کرد و یک پول الکترونیکی با نام blinded money برای انتقالات استفاده می‌شد. در اواخر دهه ۸۰ Chaum به هلند نقل مکان کرد و سعی در تجاری سازی blinded money داشت و شرکتی با نام DigiCash را در آنجا تاسیس نمود و واحدهای پولی را بر پایه الگوریتم طراحی شده خودش به کار می‌گرفت.

برخلاف بیت کوین و اکثر ارز‌های دیجیتال امروزی، blinding money و این کمپانی کنترل غیر متمرکز نداشتند و درست مثل بانک‌ها عمل می‌کردند. شاید این یکی از دلایلی بود که در حال حاضر چیزی از این موضوع و این کمپانی نمی‌شنویم. بعد از فشار‌های بانک مرکزی هلند برای محدود کردن معامله DigiCash تنها با بانک‌های رسمی و همکاری ناموفق با مایکروسافت برای پرداخت‌های درون ویندوز با استفاده از این پول الکترونیکی، DigiCash کم کم در اواخر دهه نود میلادی رو به ورشکستگی و فراموشی حرکت کرد. در همان زمان یکی از دستیاران Chaum با نام Nick Szabo پولی با نام Bit Gold را اختراع کرد که از سیستم بلاک چین استفاده می‌کرد و پایه و پدر رمز‌ ارزهای امروزی بود، ولی درست مثل DigiCash هیچگاه معروف نشد و به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.

بعد از DigiCash مطالعات در زمینه این نوع از پول گسترش یافت و یکی از مهم‌ترین و قابل توجه ترین پول های اینترنتی رایج آن زمان که در آمریکا استفاده می‌شد، e-gold نام داشت. e-gold توسط یک شرکت تکنولوژی واقع در فلوریدا با نام مشابه ساخته شده بود و خدماتی برای خریداران طلای الکترونیکی ارائه می‌داد. کاربران می‌توانستند این پول را خرید و فروش کنند و در ازای آن طلای واقعی و یا دلار دریافت کنند. gold در دوران اوج خودش در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ میلیون‌ها اکانت فعال داشت و همین موضوع باعث شد که هکرها یک مکان فوق‌ العاده برای به دست‌ آوردن و دزدیدن پول را پیدا کنند. از بین رفتن میلیون ها سرمایه و مشکلات قانونی که هر ثانیه بر سر این کمپانی سرا زیر می‌شد در نهایت باعث شد که فشار بیش از حد وارد بر e-gold کار خودش را بکند و این پول مجازی نهایتا در سال ۲۰۰۹ به طور کامل بسته شد.

بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال مدرن شناخته می‌شود که دارای کنترل غیرمتمرکز بود و برای تبادلات مالی مورد استفاده قرار می‌گرفت. بیت کوین برای اولین بار در یک مقاله نوشته شده توسط Satoshi Nakamoto به دنیا وارد شد. در اوایل سال ۲۰۰۹ Nakamoto بیت کوین را وارد بازار کرد و گروهی از افراد مشتاق و توسعه‌دهندگان شروع به تبادل و استخراج بیت‌ کوین کردند. در اواخر سال ۲۰۱۰ میلادی تعداد دیگری از رمز‌ ارزها مانند Litecoin نیز وارد کار شده بودند. در اواخر سال ۲۰۱۲ وردپرس اولین کمپانی بزرگی بود که پرداخت هزینه‌ها با بیتکوین را به رسمیت شناخت و از آن بهره برد. در ادمه کمپانی‌های دیگر مثل مایکروسافت، Expedia و… بیت کوین را وارد معاملات خود کردند و هم اکنون صد‌ها کمپانی بزرگ و کوچک از مهم‌ترین و معتبر ترین رمز ارز دنیا برای پرداخت‌های خود استفاده می‌کنند. بعد از ظهور بیت کوین تعداد زیادی ارز‌های دیجیتال دیگر وارد بازار جهانی شدند.

سودآوری رمز ارزها

این موضوع را باید در نظر داشت که بسیاری از افراد از طریق رمز ارز وعده ثروت یک شبه می‌دهند. باید مراقب باشید که گول افرادی سودجو را نخورید. درست است سرمایه‌گذاری در رمز ارز ممکن است درآمدی بیشتر از بورس اوراق بهادار یا صندوق سرمایه گذاری داشته باشد. شما ممکن است با ۱۰۰۰ دلار سرمایه‌گذاری در بیت کوین، اتریوم و … در یک سال بیش از ۳۰۰ درصد سود کسب کرده باشید. با این حال باید اذعان داشت که وقتی صحبت از ارزهای رمزنگاری شده می‌شود شک و تردید زیادی وجود دارد که بازدهی آن فقط برای یک سال است و چشم‌اندازی از آینده آن وجود ندارد. اما شواهد تاکنون نشان داده است که ارزهای رمزنگاری شده واقعی هستند و به طور فزاینده‌ای تولید می‌شوند تا بمانند.

بنابراین توصیه می‌شود اگر در مرحله حدس و گمان به سر می‌برید سرمایه‌گذاری کوچک در این مقوله کنید چون می‌توانید درآمد زیادی کسب کنید. اگر بتوانید با صرف اندک پول از این طریق درآمد زیادی را کسب کنید برنده هستید و اگر سرمایه خود را ازدست دادید شکست سنگینی نخورده‌اید. اگر با منابع معتبر در زمینه آموزش کسب درآمد از طریق رمز ارز آشنایی داشته باشید همگی متفق القول هستند که سرمایه‌گذاری در رمز ارز ثروتی یک شبه نیست و مستلزم زمان و هزینه برای کسب مهارت و تجارت در آن است.

در ادامه به ماینینگ و ترید ارز دیجیتال که دو روش از مهم‌ترین روش‌های کسب درآمد از رمز ارز هستند می‌پردازیم.

ماینر چیست؟

دستگاه ماینر یا Asic اصطلاحی است که برای دستگاه‌های استخراج رمزارزها به‌کار برده می‌شود و درحال حاضر این دستگاه‌ها بسیار متنوع هستند. در سراسر جهان افرادی که به کار استخراج رمزارزها اعم از بیت‌کوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده مشغول هستند، ماینر می‌گویند و آن‌ها تلاش می‌کنند با استفاده از ابزارهای متنوع استخراج به تعداد بیشتری از رمزارزهای استخراج نشده دست یابند و با فروش آنها به سود و درآمدزایی دست پیدا کنند. به طور کلی ماینینگ فرآیند تأیید تراکنش‌های رمزارزها و ثبت آنها در دفتر کل توزیع استخراج است. این فرآیند به غیرمتمرکز سازی شبکه رمزارزها و افزایش امنیت شبکه کمک می‌کند و در نهایت رمزارز جدید ایجاد می‌کند. به شکل کاملاً ساده تراکنش‌های تأیید شده در بلوک‌ها جمع می‌شوند و برای اضافه شدن این بلوک‌های تازه به زنجیره بلوک‌های موجود یک پازل کدگذاری وجود دارد که از پیچیدگی‌های بالایی برخوردار است و باید حل شود. هر سیستمی که این پازل را حل کند پاداش می‌گیرد.

برای انجام فرآیند ماینینگ به چه چیزهایی نیاز است؟

اگر دشواری استخراج و هزینه‌های استخراج بیت‌کوین برای شما مشکلی ایجاد نمی‌کند، برای ورود به دنیای ماینرها سه مرحله قابل اجرا وجود دارد:

  • خرید دستگاه استخراج
  • بکارگیری یک کیف پول امن و مناسب
  • پیوستن به یک استخر برای انجام فرآیند استخراج

در ادامه به ماینینگ و ترید ارز دیجیتال که دو روش از مهم‌ترین روش‌های کسب درآمد از رمز ارز هستند می‌پردازیم.

چگونه ماینینگ را انجام دهیم
رمز ارز


گام اول: دریابید که آیا ماینینگ سودآور است؟

قبل از شروع کار با استخراج بیت کوین، باید دقت لازم را انجام دهید. بهترین راه برای انجام این کار، استفاده از یک ماشین‌حساب ماینینگ بیت کوین است.

به خاطر داشته باشید که ماینینگ هزینه دارد! اگر پول برای خرید دستگاه ماینینگ مناسب، ندارید و اگر به برق ارزان دسترسی ندارید، استخراج بیت کوین ممکن است برای شما توجیه اقتصادی نداشته باشد.

گام دوم: ماینر خود را داشته باشید.

پس از انجام محاسبات خود، وقت آن است که ماینر خود را داشته باشید! درواقع در این مرحله سخت‌افزارهای استخراج بیت کوین را مورد بررسی قرار دهید تا مطمئن شوید کدام ماینر برای شما مناسب است، اگر قبلاً آن را در مرحله ۱ انجام نداده‌اید. نمونه‌ای از انواع ماینرها در شکل زیر آمده است:

رمز ارز

گام سوم: یک کیف پول بیت کوین بسازید.

به کیف پول بیت کوین نیاز دارید که در آن بیت کوین استخراج شده خود را حفظ کنید. هنگامی که کیف پول دارید، از آدرس کیف پول خود اطمینان حاصل کنید. این آدرس یک دنباله طولانی از حروف و اعداد خواهد بود. هر کیف پول روش چگونه متوجه شویم یک ارز شت است؟ متفاوتی برای به دست آوردن آدرس عمومی بیت کوین دارد، اما بیشتر کیف پول‌ها در مورد آن کاملاً ساده هستند. توجه کنید که به آدرس عمومی بیت کوین خود نیاز دارید و نه کلید خصوصی شما که مانند رمز مخفی کیف پول شما است.

رمز ارز

گام چهارم: یک استخر ماینینگ پیدا کنید.

برای حل مشکلات به صورت آسان‌تر می‌توانید به یک استخر ماینینگ بپیوندید. استخر می‌تواند مشکل اصلی را حل کند و پاداش بیت کوین و هزینه تراکنش‌ها را محاسبه کند. درنهایت سود بر اساس سهم ماینینگ در کل استخر پخش خواهد شد.

گام پنجم: یک برنامه یا نرم‌افزار ماینینگ دریافت کنید.

رمز ارز

کنترل و نظارت بر ماینینگ شما نیاز به نرم‌افزار اختصاصی دارد. بسته به نوع تجهیزات ماینینگ شما، باید نرم‌افزار مناسبی را پیدا کنید. بسیاری از استخرهای ماینینگ نرم‌افزار مخصوص به خود را دارند، اما برخی از آنها چنین نیستند. در صورتی که مطمئن نیستید به کدام نرم‌افزار ماینینگ نیاز دارید، می‌توانید لیستی از نرم‌افزار استخراج بیت کوین را تهیه و با یکدیگر مقایسه کنید.

گام ششم: ماینینگ را شروع کنید.

ماینر را به یک پریز برق وصل و آن را روشن کنید. حتماً آن را به رایانه خود نیز متصل کنید (معمولاً از طریق USB) و نرم‌افزار ماینینگ خود را باز کنید. اولین کاری که شما باید انجام دهید این است که آدرس، نام کاربری و رمزعبور استخر ماینینگ را وارد کنید.

پس از این پیکربندی، شما اشتراک مجموعه‌ها را دارید که بخشی از کار شما یافتن بلوک بعدی است. با توجه به استخر انتخاب شده، هزینه خود را پرداخت می‌کنید فقط مطمئن شوید که هنگام ورود به استخر، آدرس خود را در قسمت‌های مورد نیاز وارد کنید.

معتبر بودن یک شرکت را از کجا بفهمیم؟

سالانه ما با بسیاری از شرکت های کوچک و بزرگ برای انجام امور زندگی همکاری میکنیم. به عنوان مثال برای امور نظافتی با شرکت های خدماتی، برای امور دولتی و شرکتی با موسسات ثبتی و … ارتباط مستقیم داریم.

مشکل اصلی وقتی آغاز می شود که هنگام کار با بعضی از این شرکت ها یا موسسات متحمل ضرر مالی یا معنوی شوید. در این حالت است که نسبت به اعتبار تمامی شرکت ها دچار شک می شوید. حالا برای تشخیص معتبر بودن یک شرکت یا موسسه چه باید کرد؟

تشخیص اعتبار یک شرکت یا موسسه

برای تشخیص اعتبار یک شرکت یا موسسه اولین راه دانستن نام کامل یا شماره ثبت و شناسه ملی آن است.

در صورت وجود نداشتن هر یک از این ها می توان بوسیله نام و نام خانوادگی مدیر عامل به آن رسید و پس از بدست آوردن شماره ثبت یا شماره ملی نسبت به استعلام آن اقدام نمود، با داشتن این موارد و مراجعه به سامانه استعلام اشخاص حقوقی به آدرس https://ilenc.ssaa.ir/ نسبت استعلام آن اقدام نمایید، اگر شرکت یا موسسه جزء اسامی ثبت شده باشد تمامی اطلاعات شرکت و سهامداران به نمایش در خواهد آمد.

باید به زمان تاسیس شرکت توجه کرد و اطلاعاتی مانند اسامی سهامداران و نوع شرکت توجه نمود تا در صورت بروز هرگونه مشکل از مراجع قضایی پیگیری لازم انجام شود.

آیا داشتن شماره ثبت و شناسه ملی برای اعتبار یک شرکت کافی است؟

در پاسخ به این سوال باید گفته شود که بسیاری از شرکت ها هستند که فقط ثبت شرکت انجام می دهند که به کار خود جنبه ی قانونی دهند و در پس آن اقدام به کلاهبرداری نمایند؛ اینگونه شرکت ها کاغذی هستند و دارای اعتبار خاصی نیستند و هنگام مشخص نمودن سهام اولیه، کمترین مقدار را تعیین کرده اند.

راه های دیگر معتبر بودن شرکت یا موسسه

  • شرکت ها دارای سایت معتبر باشند
  • سایت های آنان حتی المقدور دارای ای نماد(نماد اعتماد الکترونیکی کسب و کار) باشد.
  • دارای سابقه کاری چند ساله باشند.
  • مشتریان آنان از آنها رضایت کافی داشته باشد.
  • در هر زمانی پاسخگو باشند و توجه آنان فقط برای دریافت وجه نباشد.
  • پیگیر و دلسوز کار شما باشند. آنان به ثبت رسیده باشد و دارای اعتبار باشد.
  • و …

برای استعلام موسسه ثبتی راه روشن با نام تدبیر زمان راه روشن و شناسه ملی ۱۴۰۰۸۷۳۷۳۹۴ می توانید از معتبر بودن این موسسه ثبتی مطمئن شوید.

کارشناسان ما پاسخگوی شما در تمامی موارد برای رفع ابهام اعتبار و مقایسه خدمات و قیمت ها هستند.

ارز دیجیتال تتر (USDT) چیست؟

تتر (USDT) یکی از محبوب‌ترین استیبل کوین‌های موجود است. این ارز دیجیتال یک استیبل کوین با پشتوانه‌ی ارز فیات (ارزهای رایج کاغذی مانند دلار) محسوب می‌شود و معروف‌ترین پشتوانه‌ای که از آن استفاده می‌کند دلار آمریکا است. این ارز به گونه‌‌ای طراحی شده که همیشه برابر با یک دلار آمریکا باشد، نه چیزی بیشتر و نه چیزی کمتر. این ارز دیجیتالی در بسیاری از بلاک‌چین‌های مختلف وجود دارد و در چند سال گذشته افزایش حجم معاملات و بهبود نقدینگی را تجربه کرده است. با دیجی‌کالا مگ همراه باشید تا با این رمزارز بیشتر آشنا شویم.

تتر (USDT) چیست؟

مانند سایر استیبل کوین‌ها، USDT برای تجارت در فضای دیجیتال ساخته شده است. استیبل کوین‌ها از این جهت برای تجارت مفید هستند که همان امتیازات یک ارز دیجیتال را دارند ولی در عوض نوسانات سنگین و غیر‌منتظره‌ی ارزهای دیجیتال را ندارند. همچنین استفاده از استیبل کوین‌ها هزینه‌های اضافی و تاخیرهای تبدیل بین ارزهای رمزنگاری شده و فیات را حذف می‌کند.

تتر بخشی کلیدی از اکوسیستم ارزهای دیجیتال به شمار می‌آید. از دسامبر ۲۰۲۰، تتر پس از بیت‌کوین، اتریوم و XRP به عنوان چهارمین ارز بزرگ دیجیتال جهان با ارزش بازار تقریباً ۲۰ میلیارد دلار رتبه‌بندی شده است. علاوه بر این، اغلب به عنوان کوینی با بالاترین حجم معاملات روزانه، حتی از بالاتر از بیت‌کوین، رتبه‌بندی می‌شود. اما سؤال اینجاست که تتر واقعا چیست و چگونه می‌تواند برای شما مفید باشد؟

تتر (USDT) اولین استیبل کوین در جهان به حساب می‌آید. این استیبل کوین جذاب ابتدا در سال ۲۰۱۴ با نام Realcoin توسط سرمایه‌گذار مطرح بیت‌کوین «براک پیرس»، کارآفرین «ریو کالینز» و توسعه‌دهنده نر‌م‌افزار «کریگ سلرز» منتشر شد.

USDT در ابتدا بر اساس پروتکل بیت‌کوین از طریق لایه Omni صادر شد، اما از آن زمان به دیگر بلاک‌چین‌ها نیز مهاجرت کرده است. در واقع، بیشتر عرضه‌ی آن در بستر اتریوم به عنوان یک توکن ERC-20 وجود دارد. این استیبل کوین همچنین در چندین بلاک‌چین دیگر از جمله TRON، EOS، Algorand، Solana و شبکه OMG منتشر شده است. تتر نیز مانند بسیاری از ارزهای دیجیتال برتر دنیا موفقیت‌ها و جنجال‌هایی را تجربه کرده است. در روزهای اولیه‌ی عرضه، قیمت USDT تا حدودی نوسان داشت، حتی در مقطعی از زمان به ۱.۲ دلار نیز رسید. با این حال، این استیبل کوین از اوایل سال ۲۰۱۹ نوسانات بسیار کمتری را تجربه کرده که این امر به دلیل افزایش مداوم حجم معاملات و بلوغ کلی بازارهای ارزهای دیجیتال بوده است.

تتر (USDT) چگونه کار می‌کند؟

کاربرد استیبل کوین‌ها بر خلاف دارایی‌های رمزنگاری سنتی‌تر، در ثبات نسبی آن‌ها است. به عنوان یک استیبل کوین، جذابیت تتر در «تترینگ» یا اتصال آن به ارز فیات (ارزهای رایج کاغذی مانند دلار) است. در ابتدا به ازای هر تتر در گردش، یک دلار به عنوان پشتوانه نگهداری می‌شد که این همان موضوع اتصال به ارزهای فیات را بیان می‌کند.

مطابق اعلامیه رسمی Tether:

هر واحد تتر صادر شده در گردش با نسبت یک به یک (یعنی یک تتر USDT یک دلار آمریکا است) توسط واحد ارز فیات مربوطه و توسط شرکت تترلیمیتد مستقر در هنگ‌کنگ نگهداری و پشتیبانی می‌شود.

توکن‌های تتر می‌توانند به ارزهای مختلفی متصل شوند که پر‌کاربردترین آن USDT است که قرار است توسط دلار آمریکا پشتیبانی شود. همچنین تترهای یورو (EURT) و تترهای متصل به ین ژاپن نیز در حال حاضر موجود هستند.

چرا تتر (USDT) مهم است

واریز و برداشت دلار به شکل عادی در صرافی‌های خارجی روندی زمانبر است و به طور متوسط برای پردازش آن‌ها چندین روز کاری زمان لازم است. اگر هم واریز و برداشت شما همزمان شود با تعطیلی بانک‌ها یا آخر هفته بر این زمان افزوده می‌گردد. در عوض، این رمزارز تراکنش‌ها را در عرض چند دقیقه انجام می‌دهد. این موضوع برای معامله‌گران ارزهای دیجیتال که معمولا می‌خواهند خیلی سریع دارایی‌های خود را جابه‌جا کنند و از نوسانات قیمت سود ببرند یک مزیت بزرگ به شمار می‌رود.

تراکنش‌ها در شبکه‌ی بین بانکی بین‌المللی «سوییفت» بسیار گران هستند. کارمزد هر تراکنش در این شبکه بیش از ۲۰ دلار و به طور متوسط ۳۰ دلار است. گذشته از این، اگر از پولی که صرافی مورد نظر ساپورت نمی‌کند استفاده کنید، بانک هزینه‌های سنگینی برای تبدیل پول و انتقال به خارج از کشور از شما کسر می‌کند و درصدی از پولتان را به‌عنوان کارمزد برمی‌دارد. اما تتر برای انتقال پول بین کیف پول‌هایتان از شما هیچ کارمزدی کم نمی‌کند. البته شاید بلاکچینی که تراکنش بر بستر آن صورت می‌پذیرد کارمزد شبکه بسیار ناچیزی – کمتر از یک دلار – از شما بگیرد.

موارد استفاده Tether (USDT)

دسترسی سریع به ثبات بازار: فرض کنید ۱ بیت کوین با قیمت ۴۰۰۰۰ دلار خریده‌اید. کمی بعد قیمت به ۶۰۰۰۰ دلار می‌رسد. خیلی سریع و آسان بیت‌کوین‌های خود را به تتر تبدیل می‌کنید و ۶۰۰۰۰ واحد USDT ذخیره می‌کنید. سپس قیمت بیت کوین سقوط می‌کند و به ۵۰۰۰۰ دلار می‌رسد، اما ارزش سرمایه شما همچنان ۶۰۰۰۰ دلار است و می‌توانید با آن در قیمت‌های پایین بیت‌کوین بیشتری بخرید.

به راحتی وجوه را بین صرافی‌ها جابه‌جا کنید: با تتر، می‌توانید وجوه خود را خیلی سریع بین صرافی‌ها جابه‌جا کنید. این می‌تواند برای معاملات آربیتراژ (آربیتراژ یکی از مفاهیم مهم در علم اقتصاد و به معنی کسب سود از تفاوت قیمت هم‌زمان یک دارایی بین دو یا چند بازار است) با سایر توکن‌ها نیز مفید باشد.

محافظت از سرمایه: در کشورهای با تورم سالانه بالا، یکی از روش‌های حفظ ارزش سرمایه، خرید طلا و دلار است. با ظهور ارزهای دیجیتال، مردم سرمایه‌های خود را در این بازارها نیز وارد کردند. نوسان بیش از حد رمزارزهای معمولی، سرمایه‌گذاران را با ریسک چگونه متوجه شویم یک ارز شت است؟ ضرر روبه‌رو می‌کند اما سرمایه‌گذاری در تتر با توجه به ارزش ثابت آن ریسکی برای سرمایه‌گذاران ندارد. در سال‌های اخیر در کشورهایی مانند ونزوئلا و ترکیه مردم برای فرار از اثرات کاهش ارزش پول ملی به رمزارزها به خصوص تتر پناه آورده‌اند.

معاملات به سبک فارکس: از آنجایی که USDT به USD متصل است، می‌توانید با مبادله‌ی ارزهای محلی (غیر چگونه متوجه شویم یک ارز شت است؟ آمریکایی) به USDT زمانی که ارزش آنها در برابر USD بالا است، معاملاتی به سبک فارکس انجام دهید.

عدم نیاز به سیستم بانکی: در صورتی که معاملات در بازار ارزهای دیجیتال با پول فیات انجام شود، نیاز است که تراکنش‌ها از طریق سیستم بانکی ثبت شوند. ممکن است برای ثبت یک معامله و دریافت پول از این سیستم چند روز زمان لازم باشد. وجود رمزارز تتر این مشکل را نیز حل کرده است. شما در عرض چند ثانیه می‌توانید معامله خود را ببندید و در عرض چند دقیقه به کیف پول خود انتقال دهید. این سرعت عمل باعث می‌شود که امکان بیشتری برای شرکت در معاملات و کسب سود داشته باشید.

انتقال سریع و ارزان پول: انتقال پول در بستر بانکی و در شبکه سوئیفت هزینه بالایی دارد. این مساله در صورت عدم پشتیبانی صرافی از پول شما مهم‌تر می‌شود. در این حالت شما مبلغ زیادی را باید صرف تبدیل پول در صرافی‌ها و انتقال آن از سیستم بانکی کنید. تتر این امکان را فراهم کرده که شما بدون مراجعه به صرافی و سیستم بانکی و تنها با پرداخت هزینه‌ی کارمزد شبکه بلاک‌چین، هر مقدار پول را از یک گوشه دنیا به گوشه دیگر ارسال کنید. این اتفاق فقط در چند دقیقه رخ می‌دهد.

نحوه ذخیره Tether (USDT)

به غیر از بایننس و سایر صرافی‌های ارزهای دیجیتال، می‌توانید USDT خود را در کیف پول‌های رمزنگاری مختلف ذخیره کنید که شامل کیف پول‌های وب و موبایل (مانند Trust Wallet) یا کیف پول‌های سخت‌افزاری ذخیره‌سازی سرد (مانند Ledger) می‌باشد. از آنجایی که USDT بر روی طیف وسیعی از بلاک‌چین‌های مختلف صادر می‌شود، باید اطمینان حاصل کنید که آن را از یک شبکه و به همان شبکه منتقل می‌کنید.

به عنوان مثال، اگر به صفحه برداشت بایننس USDT بروید، پنج گزینه شبکه مختلف برای انتقال به آن پیدا خواهید کرد: زنجیره بایننس (BEP2)، زنجیره هوشمند بایننس (BEP20)، اتریوم (ERC20)، تتر (OMNI) و ترون ( TRC20).

باید خیلی مراقب باشید اگر از شبکه‌ی اشتباه استفاده کنید ممکن است سرمایه خود را از دست بدهید. به عنوان مثال، اگر بخواهید Omni USDT را به آدرس ERC-20 USDT ارسال کنید، به احتمال زیاد انتقال شما از بین خواهد رفت.

توجه داشته باشید که از دسامبر ۲۰۲۰، ERC-20 USDT تنها نوع پشتیبانی شده توسط Ledger است. این بدان معناست که USDT در حال اجرا بر روی بلاک‌چین بیت‌کوین (Omni Layer) برای انتقال به کیف پول‌های سخت‌افزاری لجر در دسترس نیست.

سایر ارزهای دیجیتال تتر

به غیر از USDT، تتر استیبل کوین‌های دیگری نیز دارد:

EURT: یک کوین تتر متصل به یورو
CNHT: یک کوین تتر متصل به یوان چین
XAUT: یک کوین تتر متصل به شمش‌های طلا. شرکت Tether پس از تجربه موفق رمزارز تتر (USDT)، خبر از پروژه جدید تترگلد (Tether Gold) با پشتیبانی از طلای فیزیکی (XAU) بر بستر بلاک‌چین داده است.

در صفحه‌ی شفافیت Tether می‌توانید ببینید چه مقدار از هر کوین در بلاک‌چین‌های مختلف در گردش است.

جمع‌بندی

استیبل کوین‌ها راحتی زیادی را در دنیای تجارت ارزهای دیجیتال ایجاد کرده‌اند، زیرا نیاز معامله‌گران به تبدیل چندین برابری بین ارزهای فیات و کریپتو را کاهش می‌دهند. به این ترتیب، USDT یک دارایی مفید برای معاملات ارزهای دیجیتال به شمار می‌آید. حجم معاملات تتر در سال‌های گذشته نشان می‌دهد که معامله‌گران به استیبل کوین‌ها اعتماد کرده‌اند، به غیر از USDT، شما می‌توانید از سایر استیبل کوین‌ها مانند BUSD، USDC، TUSD و PAX نیز استفاده کنید.

در انتهای مقاله لازم می‌دانم یک نکته بسیار مهم را برای خوانندگان دیجی‌کالا مگ عنوان کنم، همیشه نقدی که به تتر می‌شود غیرمتمرکز بودن آن است و این بدین معنی است که این استیبل کوین توسط ارگان مرکزی هدایت و نظارت می‌شود. وقتی به دقت در کد‌های قرارداد هوشمند این استیبل کوین نگاهی می‌اندازیم (به علت تخصصی بودن موضوع ترجیح داده شد این مسئله به صورت خیلی ساده عنوان گردد) متوجه می‌شویم خط اول بدنه این تابع نشان می‌دهد که کاربرانی که در لیست سیاه قرار دارند امکان اجرای این تابع را ندارند، به عبارت دیگر نمی‌توانند تتر‌های خود را به والت دیگری انتقال دهند و تترهای آن‌ها بلوکه شده است.

هرچند کمپانی تتر مدعی است برای جلوگیری از پولشویی و بلوکه کردن موجودی افراد تحت تعقیب قانونی از این قابلیت استفاده می‌کند این موضوع دقیقا در تناقض با غیرمتمرکز بودن این ارز است و از لحاظ فنی یک کنترل‌کننده مرکزی به نام کمپانی تتر می‌تواند ارزهای کاربرانش را بلوکه کند.

استعلام شرکت های دانش بنیان

با بررسی تسهیلاتی که به شرکت های دانش بنیان تعلق می گیرد، می توان مشاهده نمود که تعداد قابل توجهی از این تسهیلات متمرکز بر مسائل تجاری و اقتصادی این شرکت ها هستند. وجود این تسهیلات به جز اثرات مثبتی که بر تجاری سازی مجموعه دانش بنیان دارد، برای شرکت هایی هم که قصد دارند با این مجموعه ها همکاری کنند فواید و مزایای متعددی خواهد داشت.

شیوه استعلام شرکت ها یا موسسات دانش بنیان

با بررسی تسهیلاتی که به شرکت های دانش بنیان تعلق می گیرد، می توان مشاهده نمود که تعداد قابل توجهی از این تسهیلات متمرکز بر مسائل تجاری و اقتصادی این شرکت ها هستند. وجود این تسهیلات به جز اثرات مثبتی که بر تجاری سازی مجموعه دانش بنیان دارد، برای شرکت هایی هم که قصد دارند با این مجموعه ها همکاری کنند فواید و مزایای متعددی خواهد داشت.

به همین دلیل باید ابزاری برای شرکت های همکار و دیگر فعالان علاقمند به کار در این حوزه وجود داشته باشد تا بتوانند از دریافت گواهی دانش بنیان توسط طرف مقابل خود اطمینان حاصل کنند. برای رفع این نیاز، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری اقدام به راه اندازی سامانه اینترنتی فهرست شرکت های دانش بنیان نموده است. سامانه ای که برای استعلام شرکت های دانش بنیان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

معرفی سامانه ارزیابی و بررسی صلاحیت شرکت ها و موسسات دانش بنیان:

شرکت ها و موسسات متقاضی که از طریق سامانه دانش بنیان ثبت نام کرده و در نهایت موفق به دریافت تأییدیه دانش بنیان شوند، به فهرستی که در آدرس اینترنتی pub.daneshbonyan.ir فراهم شده است افزوده می شوند. این آدرس اینترنتی که زیرمجموعه ای از سایت daneshbonyan.ir به حساب می آید، میزبان یک فهرست آنلاین و به روز از شرکت هایی است که در حال حاضر جزو شرکت های دانش بنیان به حساب می آیند.

در صورتی که نام شرکت یا شناسه ملی آن در اختیار شما باشد، می توانید از قابلیت جستجوی این سامانه برای استعلام دانش بنیانی استفاده کنید.

در غیر این صورت یا در صورتی که تمایل دارید فهرست را بسته به ویژگی های دیگر مرتب کنید، می توانید از فیلترهای زیر برای دسته بندی اطلاعات این سایت استفاده کنید:

سامانه ارزیابی شرکت های دانش بنیان

  • نام شرکت: می توان فهرست نام شرکت ها را به ترتیب حروف الفبا مرتب نمود.
  • نوع مجوز: گواهی تأییدیه دانش بنیان بسته به محصول یا خدمت ارائه شده از سوی شرکت به معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری می تواند انواع گوناگونی داشته باشد. با استفاده از این گزینه می توان برای مثال شرکت های تولیدی نوع یک را در ابتدای فهرست مشاهده نمود.
  • استان: این گزینه برای دسته بندی شرکت های دانش بنیان بر اساس استان اصلی محل فعالیت آنها استفاده می شود.
  • حوزه فناوری: حوزه های کاری که شرکت های دانش بنیان فعال در آنها موفق به دریافت تأییدیه می شوند شامل ۹ زمینه مختلف است و با این گزینه می توان فهرست را برای بررسی شرکت های فعال در هر حوزه مرتب نمود. (برای آشنایی با حوزه های مختلف و نحوه دانش بنیان شدن در هر یک از حوزه ها به بخش معیار های دانش بنیان شدن یعنی به اینجا مراجعه کنید.)
  • تاریخ تأیید: بر اساس تاریخ تأیید نیز می توان ترتیب فهرست را تغییر داد. این گزینه برای بررسی تعداد شرکت های تأیید شده در هر بازه زمانی یا دریافت اطلاعات آخرین شرکت های تأیید شده استفاده می شود.

نحوه استعلام شرکت های دانش بنیان

ویژگی های فهرست شرکت های دانش بنیان

این فهرست به عنوان تنها مرجع عمومی برای تشخیص دانش بنیان بودن یا نبودن شرکت های فعال، همواره به روز نگه داشته می شود، بنابراین حضور یک شرکت مشخص در این فهرست به منزله تأیید رسمی دریافت گواهی دانش بنیان توسط مجموعه مذکور و عدم حضور یک شرکت در آن به عنوان تکذیب رسمی دانش بنیانی مجموعه است.

شرکت هایی که به تازگی موفق به دریافت تأییدیه خود شده اند، از لحظه دریافت پیام معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری مبنی بر تأیید گواهی دانش بنیان در این فهرست ثبت می شوند و اطلاعات کلی آنها در دسترس عموم قرار می گیرد.

ممکن است برخی شرکت ها در خصوص اطلاعاتی که از طریق این سامانه به طور عمومی در دسترس است نگرانی داشته باشند. در این خصوص لازم به ذکر است که این فهرست گرچه امکان مشاهده اطلاعات کلی شرکت دانش بنیان را فراهم می کند، اما در خصوص محصولی که به وسیله آن تأییدیه دریافت شده است توضیحی ارائه نمی کند. بنابراین اسرار شرکتی که موفق به دریافت گواهی شده است از جانب معاونت حفظ خواهد شد.

دسترسی به اطلاعات کلی شرکت های دانش بنیان

از دیگر مواردی که این سامانه در اختیار عموم قرار می دهد، آمار به روز و آنلاین کل حوزه دانش بنیان است که به صورت نموداری و عددی ارائه شده است. به دلیل اینکه برخی شرکت های دانش بنیان در مراحل تمدید و بررسی مجدد گواهی ممکن است شرایط مشمولیت این تأییدیه را از دست داده باشند، این قسمت اهمیت قابل توجهی در ارائه اطلاعات کلی دارد. اطلاعات مذکور به تفکیک موارد زیر است:

  • تعداد شرکت های دانش بنیان به تفکیک نوع مجوز (تولیدی، نوپا، انواع ۱ و ۲ و ۳)
  • تعداد شرکت های دانش بنیان در هر کدام از حوزه های نه گانه فناوری
  • تعداد کل شرکت های دانش بنیان در حال حاضر

اطلاعات این قسمت قادر است نمای کلی تمایل معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برای تأیید محصولات دانش بنیان را به نمایش بگذارد.

دسترسی به اطلاعات شرکت های دانش بنیان

دانش بنیان شدن حوزه امنیت اطلاعات

تفکیک نوع مجوز با توجه به تسهیلات ویژه ای که انواع شرکت های دانش بنیان بر اساس نوع مجوز خود از آنها برخوردار می شوند، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. برای مثال، این امر که بیشتر شرکت های این حوزه مجوز نوع ۲ کسب کرده اند نشان می دهد که تحت شرایط خاصی معافیت مالیاتی نوع ۱ به شرکت های دانش بنیان تعلق می گیرد. در عین حال برای محصولاتی که شرایط دریافت گواهی دارند سختگیری ها کمتر از آن چیزی است که به نظر می رسد، چون شرکت های نوع ۳ کم تعداد هستند.

تفکیک حوزه فناوری نشان می دهد که برای معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، حوزه های فناوری اطلاعات و تجهیزات پیشرفته مهم ترین دسته محصولاتی هستند که تأیید می شوند و با توجه به تعداد بالای تأییدیه ها در این زمینه ها، این دو حوزه با سهولت بیشتری گواهی دریافت می کنند. در عین حال، محصولاتی که باید در حوزه صنایع خلاق، صنایع فرهنگی و علوم انسانی و اجتماعی قرار بگیرند عملاً تا به حال مورد قبلی تأییدیه نداشته اند. بنابراین محصول حاضر در این حوزه نسبت به حوزه های دیگر بیشتر مورد سختگیری قرار گرفته و احتمال دریافت تأییدیه آن پایین تر است.

سازمان های مربوط به شرکت ها و موسسات دانش بنیان

اواخر سال ۱۳۸۹ بود که مجلس شورای اسلامی، قانون حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان را به تصویب رساند. از آن تاریخ تا اواخر دوره دهم ریاست جمهوری، وزارت علوم وظیفه بررسی شرکت ها و موسسات دانش بنیان را بر عهده داشت. پس از اتمام این دوره، از شروع دولت یازدهم، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری ارزیابی و اعطای تاییدیه دانش بنیان به متقاضیان بر عهده گرفت. در ادامه این تغییرات، صندوق نوآوری و شکوفایی با هدف ارایه تسهیلات و حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان ایجاد شد. در گام بعدی، شورای عالی عتف با ماموریت رهبری و ارتقای توسعه علمی و فناوری کشور تشکیل شد. همچنین این شورا، مسئولیت شکایت شرکت های دانش بنیان و متقاضی دریافت تاییدیه دانش بنیان را نیز بر عهده دارد.

معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری

دکتر سورنا ستاری، ریاست معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری را عهده دار است. این معاونت، دارای شانزده ستاد و هفت معاونت زیر مجموعه است. از مهم ترین وظایف این معاونت می توان به توسعه فناوری، تقویت فرآیند تجاری‌ سازی شرکت های دانش بنیان و حمایت از موسسات و شرکت های دانش‌ بنیان اشاره کرد. از همین رو، ارزیابی شرکت های دانش بنیان به وسیله کارگزاری های رسمی این معاونت انجام می شود.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.