چرا در استرالیا سرمایه گذاری کنیم؟

از وضعیت بازار بورس سیدنی بیشتر بدانید

آشنایی با بورس اوراق بهادار سیدنی (ASX)

استرالیا ششمین کشور پهناور جهان بوده و در نیم کره جنوبی زمین واقع شده است. استرالیای مهاجرپذیر دارای اقتصادی توسعه یافته بر پایه بازرگانی و کشاورزی می‌باشد.

بر اساس گزارش صندوق بین‌المللی پول در سال 2019 کشور استرالیا از لحاظ میزان تولید ناخالص داخلی (GDP) در رده چهاردهم جهان قرار داشته است. در ادامه سری مقالات بازارهای مالی جهان به معرفی بازار بورس سیدنی به عنوان یکی از بیست اقتصاد برتر دنیا می‌پردازیم.

نگاهی به وضعیت اقتصادی استرالیا

استرالیا کشوری ثروتمند با تکیه بر توان تولیدی بخش خصوصی است. به طور مثال شهر ملبورن که یکی از مهم‌ترین شهرهای استرالیا از لحاظ فرهنگی، اقتصادی، آموزش عالی، هنری و گردشگری است؛ همواره از سوی مؤسسات تحقیقاتی مختلف در فهرست برترین شهرهای جهان برای زندگی قرار دارد.

همان‌طور که اشاره نمودیم کشاورزی و هم‌چنین دامپروری زیربنای اقتصاد و تولید این کشور را تشکیل داده و نیشکر، پنبه، غلات و گوشت محصولات اصلی استرالیا می‌باشند.

ایالات متحده آمریکا، چین، ژاپن، کره جنوبی و نیوزلند جزء مهم‌ترین شرکای تجاری بین‌المللی استرالیا محسوب می‌شوند.

استرالیا طی سال‌های اخیر کارنامه اقتصادی مثبتی داشته و پیش‌بینی‌های اقتصادی نیز حاکی از ادامه روند رو به رشد در سال‌های آتی بود، اما شیوع ویروس کرونا و بروز مشکلاتی نظیر توقف فرآیند مهاجرت (دائمی و موقت)، تعطیلات عمومی گسترده، عدم ورود گردشگران خارجی و… این کشور را با کسری بودجه و بیکاری مواجه کرده است. به همین دلیل دولت فدرال اعلام کرده است که طرح‌های حمایت مالی برای کارآموزان جدید درنظر می‌گیرد.

تاریخچه بازار مالی استرالیا

سابقه فعالیت بازارهای مالی در استرالیا به اواسط قرن هجدهم میلادی باز می‌گردد؛ زمانی که شش بورس جداگانه در پایتخت‌های مستعمرات انگلستان در استرالیا تأسیس شد.

این مبادلات تا زمان ایجاد سازمان بورس‌های سهام وابسته استرالیا (AASE) در سال 1973 میلادی به صورت غیررسمی ادامه یافت. به مرور زمان این نهاد قوانین مبادلات، کارگزاران و نرخ کارمزدها را به صورت یکپارچه تعیین و اجرایی نمود.

معاملات در ابتدا به واسطه تماس انجام می‌گرفت. در واقع یکی از کارمندان بورس نام شرکت‌ها و کارگزاران به همراه قیمت‌های پیشنهادی آن‌ها را خوانده و بدین وسیله معاملات انجام می‌شد. در دهه 1960 میلادی سیستم پستی جایگزین تماس شد.

در این شرایط کارمندان بازار بورس که اصطلاحاً «chalkies» نام داشتند، با گچ آمار قیمت‌ها و معاملات را مدام روی تخته سیاه ثبت می‌کردند. بورس اوراق بهادار استرالیا بر اساس قانون پارلمان این کشور و در سال 1987میلادی با ادغام شش بازار بورس مستقل فعال در استرالیا رسماً تأسیس و آغاز به کار کرد.

پس از این تغییرات بنیادین با لیست شدن ASX در 14 اکتبر سال 1988 در بازار سهام، بورس استرالیا اولین بازار مالی در جهان بود که سهام خودش را در بازار خود عرضه نمود! بورس اوراق بهادار استرالیا در هفتم جولای سال 2006 با شرکت SFE (هلدینگ مربوط به بازار آتی بورس سیدنی) ادغام شد.

ساختار بازار مالی سیدنی چگونه است؟

در بورس سیدنی ابزار سرمایه‌گذاری مختلفی نظیر سهام، اوراق قرضه، کالاها، شاخص‌ها، ETFها، انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری (با ماهیت‌های مختلف) و اوراق مشتقه در دسترس سرمایه‌گذاران است.

کمیسیون سرمایه‌گذاری و اوراق بهادار استرالیا (ASIC) به عنوان نهاد ناظر مسئولیت نظارت بر فرآیند اجرایی معاملات و رفتار سرمایه‌گذاران را بر عهده دارد. شرکت «ASX Compliance» نیز به عنوان یکی از شرکت‌های تابعه سازمان بورس مسئول بررسی و انطابق شرکت‌های پذیرفته شده در بازار سهام با قوانین عملیاتی ASX است.

همچنین بانک مرکزی استرالیا (RBA) نهاد ناظر بر امور تسویه حساب و سپرده‌گذاری در سیستم مالی بازار می‌باشد. سازمان بورس استرالیا به عنوان یکی از مأموریت‌های اصلی خود به ترویج و آموزش سرمایه‌گذاری در میان اقشار مختلف مردم نیز توجه ویژه‌ای دارد.

به طور کلی دو پلتفرم معاملاتی با نام‌های ASX Trade (معاملات سهام و سایر اوراق بهادار) و ASX Trade24 (معاملات اوراق مشتقه) در دسترس فعالان این بازار قرار گرفته است.

پلتفرم‌ معاملاتی ASX از نوع سامانه‌های معاملاتی با تأخیر کم مبتنی بر سیستم NASDAQ OMX’s Genium INET می‌باشد، که مورد استفاده بسیاری از بازارهای بورس در سرتاسر جهان است.

در واقع این یکی از سریع‌ترین سامانه‌های معاملاتی دارایی‌ها در جهان است، که تأخیر در فرآیند خرید و فروش را 250 میکروثانیه کاهش می‌دهد. ASX Trade24 نیز یک پلفترم جهانی برای معاملات اوراق مشتقه است، که امکان معاملات 24 ساعته و دسترسی به سایر بازارهای مالی بزرگ جهانی را فراهم می‌کند.

شاخص S&P/ASX 200 چیست؟

در بازار بورس سیدنی شاخص‌های مختلفی مانند S&P/ASX 20، S&P/ASX 50، … و S&P/ASX 300 وجود دارند، که هر کدام با توجه عدد موجود در انتهای نام شاخص شامل تعدادی از سهام پذیرفته شده در این بازار می‌باشند؛ اما شاخص S&P ASX 200 مهم‌ترین آن‌ها بوده و به عنوان شاخص اصلی این بازار نزد سرمایه‌گذاران شناخته می‌شود.

این مطلب را حتما بخوانید: بازار بورس نزدک چیست؟ چگونه می توان خارج از ساعت های اصلی در این بازار معامله کرد؟

این شاخص شامل 200 نماد از برترین شرکت‌های حاضر در بازار بورس استرالیا است. برخی از مهم‌ترین شرکت‌های موجود در این شاخص شامل BHP Billiton (شرکت استخراج معادن بریتانیایی-استرالیایی که به عنوان بزرگترین شرکت معادن و فلزات جهان شناخته می‌شود)، گروه بانکداری استرالیا و نیوزلند (یکی از بزرگترین بانک‌های حاضر در قاره استرالیا)، Macquarie (شرکت خدمات مالی و بانکداری استرالیایی که به عنوان بزرگترین ارائه دهنده خدمات بانکی و سرمایه‌گذاری در استرالیا شناخته می‌شود)، Fortescue Metal (شرکت استخراج معادن استرالیایی که جزء برترین تولید کنندگان سنگ آهن در جهان است) و Commonwealth Bank of Australia (مشهور به کام بانک که دومین بانک بزرگ استرالیا محسوب می‌شود) می‌باشند.

شاخص بورس سیدنی نیز همانند سایر شاخص‌های جهانی هم‌زمان با خبر شیوع ویروس کورنا افت بیش از 30 درصدی را در مدت کوتاهی تجربه کرد، که علیرغم جبران بخشی از این افت تاریخی هنوز نتوانسته به سقف قبلی خود بازگردد!

موقعیت مکانی و زمان کاری بورس استرالیا

بازار نقدی اوراق بهادار سیدنی در حالت معمولی بین ساعات 10 صبح تا 4 عصر به وقت محلی و طی روزهای دوشنبه تا جمعه فعالیت می‌کند.

البته ذکر این نکته ضروری است، که برخی ابزار معاملاتی خاص غیر از معاملات سهام در بازار نقد هر کدام دارای بازه زمانی معاملاتی منحصربه‌فردی می‌باشند (همانند تالارهای معاملاتی مختلف بورس کالای ایران).

بازار بورس استرالیا در روزهای عید سال نو، کریسمس، آدینه نیک، دوشنبه بعد از عید پاک، آنزاک (روز بزرگداشت استرالیا و نیوزلند)، تولد ملکه، فردای کریسمس (باکسینگ) و روز ملی استرالیا تعطیل می‌باشد.

همچنین این بازار در روز قبل از کریسمس و آخرین روز کاری سال زودتر بسته می‌شود. اگر به استرالیا سفر کرده و خواهان بازدید از تالار بورس سیدنی بودید، باید به منطقهNew South Wales سیدنی مراجعه کنید.

ماجرای روز بارانی بورس سیدنی چه بود؟

در روز جمعه نهم نوامبر سال 1984 میلادی به دلیل بارش باران شدید و جاری شدن سیل به داخل به تالار بورس سیدنی، معاملات تنها با گذشت یک ساعت و نیم از زمان شروع بازار به اتمام رسیده و بورس بالاجبار تعطیل شد!

در اثر این واقعه حدوداً دو میلیون دلار خسارت به ساختمان تالار بورس وارد شده و بازسازی کامل آن تقریباً شش ماه طول کشید.

در این مقاله به تشریح ابعاد مختلف مهم‌ترین بازار مالی قاره استرالیا پرداختیم. در مقالات بعدی از این سلسله مطالب با معرفی بورس‌های مهم آسیای شرقی همراه شما خواهیم بود.

چرا با تغییر فصل وزن اضافه یا کم می کنیم؟

وضعیت سوخت‌وساز بدن با تغییر فصل، میزان تحرک بدنی و بسیاری عوامل دیگر تغییر کرده و در نتیجه بدن دچار کاهش یا افزایش وزن می‌شود.

روزنامه جام جم نوشت:‌ «با شروع فصول سرد سال، سوخت‌وساز بدن دچار تغییر شده و به سمت کندشدن پیش می‌رود. از سوی دیگر معمولا سرمای هوا و غروب زودهنگام، میل به تحرک بدنی در افراد را کاهش می‌دهد. به این ترتیب کاهش میزان تحرک بدنی نیز به تغییر در سوخت‌وساز بدن اضافه می‌شود. سرمای هوا، میل به مصرف خوراکی‌های حاوی هیدرات‌کربن و چرب را افزایش می‌دهد. بنابراین مجموع این شرایط می‌تواند زمینه‌ساز اضافه‌وزن در افراد شود اما ممکن است زمینه اضافه‌وزن تغییر دیگری در بدن، مانند اختلال در عملکرد غدد بدن باشد. به همین دلیل لازم است به پزشک مراجعه کرد و آزمایش‌های لازم را انجام داد.

در کنار این مسأله باید مصرف خوراکی‌های چرب، پرکالری و شور را کاهش داد. برای افزایش متابولیسم بدن و کاهش مصرف نمک می‌توانید از ادویه‌ها در تهیه غذا استفاده کرد، مصرف میوه و سبزی را افزایش داد و سعی کرد در ساعت‌های مناسب روز، پیاده‌روی یا ورزش دلخواه خود را انجام داد. از دانه‌های روغنی سالم مانند آفتابگردان به‌ عنوان میان‌وعده استفاده کنید. برای کنترل قند خون، منابع سالم هیدرات‌ کربن مانند انواع غلات پخته یا طعم‌دارشده را به وعده صبحانه یا میان‌وعده اضافه کنید.»

چرا استرالیا برای جنگ احتمالی با چین آماده می‌شود؟

اقیانوس آرام وسیع است، اما درکی فزاینده‌ای در کانبرا وجود دارد مبنی بر آن که درگیری بر سر تایوان بسیار نزدیک به خانه خواهد بود.

فرارو- هال برندز استاد برجسته امور جهانی در مدرسه مطالعات پیشرفته بین المللی دانشگاه جانز هاپکینز است. برندز از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ میلادی به عنوان دستیار ویژه وزیر دفاع ایالات متحده در امور برنامه‌ریزی استراتژیک فعالیت کرده بود. او برای کمیسیون استراتژی دفاع ملی ایالات متحده نیز کار کرده و با سازمان‌های دولتی، جوامع اطلاعاتی و امنیت ملی امریکا در زمینه مشاوره همکاری داشته است. کتاب‌های متعددی از او از جمله «استراتژی بزرگ امریکایی در عصر ترامپ» (۲۰۱۸)، «ساختن لحظه تک قطبی: سیاست خارجی ایالات متحده و ظهور نظم پس از جنگ سرد» (۲۰۱۶)، «قدرت و هدف در دولت‌سازی آمریکایی از هری اس. ترومن تا جورج دابلیو بوش» (۲۰۱۴)، «جنگ سرد آمریکای لاتین» (۲۰۱۰)، «از برلین تا بغداد: جستجوی آمریکا برای هدف در جهان پس از جنگ سرد» (۲۰۰۸) چاپ شده‌اند. جدیدترین کتاب‌های او «درس‌های تراژدی: حکومتداری و نظم جهانی» با همکاری «چارلز ادل» و «کووید-۱۹ و نظم جهانی» با ویرایش مشترک «فرانسیس گاوین» هستند.

به گزارش فرارو به نقل از بلومبرگ، ژاپن مهم‌ترین متحد آمریکاست، اما استرالیا از لحاظ تاریخی قابل اعتماد‌ترین متحد آمریکا به شمار می‌رود. استرالیا به تنهایی در میان متحدان ایالات متحده نه تنها در اقیانوس هند و اقیانوس آرام بلکه در سطح جهانی در تمام جنگ‌های بزرگ آمریکا از زمان چرا در استرالیا سرمایه گذاری کنیم؟ جنگ جهانی اول شرکت کرده است.

همان طور که در جریان سفر اخیر سه روزه‌ام به سیدنی و کانبرا متوجه شدم چشم انداز جنگ در تنگه تایوان، استرالیا، ژاپن و ایالات متحده را به سوی کنار هم قرار گرفتن در یک ائتلاف سه گانه در روز‌های اخیر سوق داده است ائتلافی که پیش از جنگ جهانی اول نیز به دنبال مهار امپراتوری آلمان در غرب اقیانوس آرام بود. چنین قیاسی در عین حال حاضر اطمینان بخش و همزمان نگران کننده است.

کمتر از یک دهه پیش، استرالیا جزو آن دسته از متحدان ایالات متحده بود که از انتخاب میان واشنگتن و پکن خودداری ورزیدند. با این وجود، موضع استرالیا به تدریج با تغییر همراه شد. در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ میلادی با فاش شدن تلاش‌های فراگیر چین برای ایجاد فساد در سیاست استرالیا افکار عمومی استرالیایی‌ها دچار چرخش شد. در سال ۲۰۲۰ میلادی پس از حمایت دولت کانبرا از تحقیقات بین المللی در مورد منشاء کووید-۱۹ چین استرالیا را از نظر اقتصادی مجازات کرد. گسترش نفوذ پکن در اقیانوس آرام جنوبی به افزایش نگرانی‌ها در استرالیا دامن زده است. استرالیایی‌ها نگران هستند که ناوگان چین تهدیدی برای خطوط دریایی استرالیا باشد.

با این وجود، آن چه در هفته جاری در گفتگو با تحلیلگران و مقام‌های استرالیایی به وضوح برایم آشکار شد این نکته بود که آنان نگران هستند که تهاجم احتمالی چین به تایوان ممکن است به طور فاجعه باری امنیت کل اقیانوس هند و اقیانوس آرام را به خطر بیاندازد. یکی از کارشناسان دفاعی استرالیایی به من گفت: "استرالیا نمی‌تواند در منطقه تحت سلطه چین زنده بماند. در آن صورت استرالیا به یک ساتراپ (در زمان هخامنشیان به فرماندار یا استاندار یکی از بخش‌های شاهنشاهی گفته می‌شد) تبدیل خواهد شد و مجبور خواهد شد از خط مشی پکن پیروی کند و یا در غیر این صورت پیامد‌های آن را متحمل شود".

به همین دلیل است که استرالیا در سالیان اخیر واشنگتن را تحت فشار قرار داده تا در موضوعاتی از محدود کردن نفوذ شرکت فناوری هواوی گرفته تا ایجاد یک گروه امنیتی جدید (آکوس) و احیای ائتلاف قدیمی‌تر "کواد" (متشکل از آمریکا، ژاپن، هند و استرالیا) اقداماتی را انجام دهد.

دولت استرالیا اخیرا با انتشار بیانیه‌ای مشترکی همراه با ژاپن متعهد شد که در موارد احتمالی که ممکن است بر حاکمیت و منافع امنیتی منطقه‌ای دو کشور تاثیرگذار باشد استرالیا و ژاپن با یکدیگر مشورت و همکاری خواهند کرد.

این یک تغییر تاریخی قابل توجه است: در سال ۱۹۴۲ میلادی شمال استرالیا نسبت به تهاجم ژاپنی‌ها نگران بود امروز نیرو‌های ژاپنی در حال آماده شدن برای آموزش در آنجا در کنار ارتش استرالیا قرار دارند استرالیا نیز همانند ژاپن در تلاش است تا توانایی اش را برای دفاع از خود و منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کند تقویت نماید.

بمب افکن‌های آمریکایی بی -۵۲ با قابلیت هسته‌ای بزودی در شمال استرالیا به عنوان بخشی از گسترش بیش‌تر حضور ایالات متحده در آنجا عملیات خواهند داشت. آکوس (ترتیبات امنیتی استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده که در نهایت در سال گذشته اعلام شد) زیردریایی‌های تهاجمی سریع‌تر با موتور هسته‌ای و وسایل نقلیه زیر آب بدون سرنشین و سایر قابلیت‌های پیشرفته را تولید خواهد کرد.

براساس گفتگو‌هایی که در واشنگتن و کانبرا داشتم متوجه شدم که به نظر می‌رسد استرالیا احتمالا یک یا چند زیردریایی تهاجمی ایالات متحده را تا زمانی که قایق‌های ساخته شده تحت قرارداد آکوس آماده شوند اجاره خواهد کرد. هم چنین، سرمایه گذاری‌ها در جنگ سایبری و قابلیت‌های اطلاعاتی با افزایش هزینه‌های دفاعی در حال تقویت هستند.

باید اعتراف کرد که ارتش استرالیا کوچک است و فاصله تا تنگه تایوان زیاد است. استرالیایی‌ها قدرت آتش زیادی برای مشارکت احتمالی در جنگ تایوان ندارند. با این وجود، مقام‌های استرالیایی به من گفتند که در درگیری‌ای که در آن فاصله بین پیروزی و شکست بسیار کم باشد ارتش آن کشور نقش مهمی ایفا خواهد کرد. یک تقسیم کار جغرافیایی را تصور کنید - که در آن استرالیا از نیروی هوایی و نیروی دریایی برای تامین خطوط حیاتی حرکت در جنوب شرقی آسیا استفاده می‌کند در حالی که ژاپن شمال شرق آسیا را در اختیار دارد و ایالات متحده تهاجم یا محاصره علیه تایوان را در هم خواهد شکست.

نیروی هوایی ایالات متحده و تفنگداران دریایی در درگیری تایوان احتمالا از پایگاه‌های استرالیا عمل می‌کنند. حریم فضایی و هوایی استرالیا و جنگ سایبری و قابلیت‌های اطلاعاتی آن کشور بسیار مهم خواهند بود. احتمالا جنگنده‌های اف -۳۵ استرالیا که ساخت آمریکا هستند نیز از پایگاه‌های آمریکایی در غرب اقیانوس آرام پرواز خواهند کرد و با همراهی نیرو‌های زمینی استرالیا می‌توانند به تایوان در دفع تهاجم کمک کنند. اگرچه عامل جغرافیایی احتمالا تحقق چنین سناریویی را بعید می‌سازد.

فاصله تنها معضلی نیست که استرالیا با آن مواجه است. توسعه قابلیت‌هایی که در حال حاضر در نظر گرفته شده به ویژه در مورد زیردریایی‌های تهاجمی مستلزم افزایش هزینه‌های عمده است. تعمیق همکاری با متحدان و شرکا نگرانی‌هایی همیشگی را در مورد حاکمیت استرالیا ایجاد می‌کند. استرالیا در درگیری با چین که ۳۱ درصد تجارت آن را تشکیل می‌دهد از نظر اقتصادی آسیب خواهد دید.

با این وجود، استرالیا احتمالا در حاشیه نخواهد ماند. نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که بخش قابل توجهی از استرالیایی‌ها از اعزام نیرو توسط آن کشور برای دفاع از تایوان حمایت می‌کنند البته تا زمانی که ایالات متحده نیز این کار را انجام دهد.

دولت چپ میانه تحت رهبری "آنتونی آلبانیزی" نخست وزیر استرالیا حاضر نشده به طور رسمی اهداف استرالیا در این زمینه را برسمیت بشناسد با این وجود، وزیر دفاع آن کشور اخیرا اظهار داشته که در صورت وقوع جنگ در تایوان "غیر قابل تصور" به نظر می‌رسد که استرالیا در این مورد مداخله‌ای انجام ندهد.

در اینجا به طور فزاینده‌ای این فرض وجود دارد که جنگ در غرب اقیانوس آرام شامل یک ائتلاف "سه به علاوه یک" می‌شود و استرالیا، ژاپن و ایالات متحده به دفاع از تایوان کمک می‌کنند. این سه کشور به طور فزاینده‌ای شبیه به ائتلاف سه گانه بین فرانسه، روسیه و بریتانیا هستند که متعهد به متوقف کردن رقیب خودکامه دوران خود یعنی امپراتوری آلمان بودند و قصد داشتند مانع از برهم خوردن توازن قوا توسط آلمانی‌ها شود. با این وجود، آن ائتلاف سه گانه نتوانست از بروز جنگ جهانی اول جلوگیری کند. دلیل آن تا حدی بدان خاطر بود که ائتلاف سست بود و هیچ معاهده رسمی برای هر سه عضو وجود نداشت چنین وضعیتی رهبران آلمان را امیدوار ساخت که ممکن چرا در استرالیا سرمایه گذاری کنیم؟ است ائتلاف سه گانه در مواجهه با یک بحران هم شکسته شود. اکنون چالش مشابهی در برابر دموکراسی امروزی وجود دارد.

استرالیا، ژاپن و ایالات متحده همگی سیاست‌های "ابهام استراتژیک" را در مورد تایوان در پیش گرفته و نشان داده اند که به چین اجازه تصرف آن جزیره را نخواهند داد. با این وجود، آن کشور‌ها هیچ یک تعهدی رسمی برای دفاع ارائه نداده اند. اتحاد‌های جداگانه ایالات متحده را به ژاپن و ایالات متحده را به استرالیا متصل می‌کنند، اما هیچ گونه سازوکار سه جانبه‌ای وجود ندارد که تضمین کند حمله به یکی از آن کشور‌ها به عنوان حمله به هر سه کشور قلمداد خواهد شد. هم چنین، ساختار فرماندهی واحدی وجود ندارد که باعث شود سه قدرت به شیوه‌ای موثر بتوانند در کنار یکدیگر با تهدیدات مقابله کنند.

دلایل محکمی برای حفظ ابهام راهبردی وجود دارند از جمله آن که هیچ کشوری نمی‌خواهد با تغییر وضعیت موجود در تنگه تایوان بحران ایجاد شود. با این وجود، همان طور که جنگ جهانی اول به ما یادآوری می‌کند درگیری‌ها زمانی آغاز شده اند که متجاوزان مقاومتی را که در نهایت با آن مواجه خواهند شد دست کم می‌گیرند.

مقام‌های استرالیایی به من گفتند که نگران این موضوع هستند که در نیمه دهه آینده تولید چندین تُن تجهیزات نظامی جدید دشوار باشد. بنابراین، یکی از راه‌های تقویت بازدارندگی آن است که تا حد امکان این موضوع را به طور شفاف بیان کنیم که پکن در صورت حمله به تایوان با یک ائتلاف دموکراتیک قدرتمند روبرو خواهد شد. در هر حال، به نظر می‌رسد که استرالیا مانند واشنگتن و توکیو اجتناب از چنین جنگی را دشوار خواهد یافت. یک پرسش مهم در کانبرا و نقاط دیگر آن است که چگونه به صراحت این موضوع را از پیش اعلام کنیم.

چرا استرالیا برای جنگ احتمالی با چین آماده می‌شود؟

اقیانوس آرام وسیع است، اما درکی فزاینده‌ای در کانبرا وجود دارد مبنی بر آن که درگیری بر سر تایوان بسیار نزدیک به خانه خواهد بود.

فرارو- هال برندز استاد برجسته امور جهانی در مدرسه مطالعات پیشرفته بین المللی دانشگاه جانز هاپکینز است. برندز از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ میلادی به عنوان دستیار ویژه وزیر دفاع ایالات متحده در امور برنامه‌ریزی استراتژیک فعالیت کرده بود. او برای کمیسیون استراتژی دفاع ملی ایالات متحده نیز کار کرده و با سازمان‌های دولتی، جوامع اطلاعاتی و امنیت ملی امریکا در زمینه مشاوره همکاری داشته است. کتاب‌های متعددی از او از جمله «استراتژی بزرگ امریکایی در عصر ترامپ» (۲۰۱۸)، «ساختن لحظه تک قطبی: سیاست خارجی ایالات متحده و ظهور نظم پس از جنگ سرد» (۲۰۱۶)، «قدرت و هدف در دولت‌سازی آمریکایی از هری اس. ترومن تا جورج دابلیو بوش» (۲۰۱۴)، «جنگ سرد آمریکای لاتین» (۲۰۱۰)، «از برلین تا بغداد: جستجوی آمریکا برای هدف در جهان پس از جنگ سرد» (۲۰۰۸) چاپ شده‌اند. جدیدترین کتاب‌های او «درس‌های تراژدی: حکومتداری و نظم جهانی» با همکاری «چارلز ادل» و «کووید-۱۹ و نظم جهانی» با ویرایش مشترک «فرانسیس گاوین» هستند.

به گزارش فرارو به نقل از بلومبرگ، ژاپن مهم‌ترین متحد آمریکاست، اما استرالیا از لحاظ تاریخی قابل اعتماد‌ترین متحد آمریکا به شمار می‌رود. استرالیا به تنهایی در میان متحدان ایالات متحده نه تنها در اقیانوس هند و اقیانوس آرام بلکه در سطح جهانی در تمام جنگ‌های بزرگ آمریکا از زمان جنگ جهانی اول شرکت کرده است.

همان طور که در جریان سفر اخیر سه روزه‌ام به سیدنی و کانبرا متوجه شدم چشم انداز جنگ در تنگه تایوان، استرالیا، ژاپن و ایالات متحده را به سوی کنار هم قرار گرفتن در یک ائتلاف سه گانه در روز‌های اخیر سوق داده است ائتلافی که پیش از جنگ جهانی اول نیز به دنبال مهار امپراتوری آلمان در غرب اقیانوس آرام بود. چنین قیاسی در عین حال حاضر اطمینان بخش و همزمان نگران کننده است.

کمتر از یک دهه پیش، استرالیا جزو آن دسته از متحدان ایالات متحده بود که از انتخاب میان واشنگتن و پکن خودداری ورزیدند. با این وجود، موضع استرالیا به تدریج با تغییر همراه شد. در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ میلادی با فاش شدن تلاش‌های فراگیر چین برای ایجاد فساد در سیاست استرالیا افکار عمومی استرالیایی‌ها دچار چرخش شد. در سال ۲۰۲۰ میلادی پس از حمایت دولت کانبرا از تحقیقات بین المللی در مورد منشاء کووید-۱۹ چین استرالیا را از نظر اقتصادی مجازات کرد. گسترش نفوذ پکن در اقیانوس آرام جنوبی به افزایش نگرانی‌ها در استرالیا دامن زده است. استرالیایی‌ها نگران هستند که ناوگان چین تهدیدی برای خطوط دریایی استرالیا باشد.

با این وجود، آن چه در هفته جاری در گفتگو با تحلیلگران و مقام‌های استرالیایی به وضوح برایم آشکار شد این نکته بود که آنان نگران هستند که تهاجم احتمالی چین به تایوان ممکن است به طور فاجعه باری امنیت کل اقیانوس هند و اقیانوس آرام را به خطر بیاندازد. یکی از کارشناسان دفاعی استرالیایی به من گفت: "استرالیا نمی‌تواند در منطقه تحت سلطه چین زنده بماند. در آن صورت استرالیا به یک ساتراپ (در زمان هخامنشیان به فرماندار یا استاندار یکی از بخش‌های شاهنشاهی گفته می‌شد) تبدیل خواهد شد و مجبور خواهد شد از خط مشی پکن پیروی کند و یا در غیر این صورت پیامد‌های آن را متحمل شود".

به همین دلیل است که استرالیا در سالیان اخیر واشنگتن را تحت فشار قرار داده تا در موضوعاتی از محدود کردن نفوذ شرکت فناوری هواوی گرفته تا ایجاد یک گروه امنیتی جدید (آکوس) و احیای ائتلاف قدیمی‌تر "کواد" (متشکل از آمریکا، ژاپن، هند و استرالیا) اقداماتی را انجام دهد.

دولت استرالیا اخیرا با انتشار بیانیه‌ای مشترکی همراه با ژاپن متعهد شد که در موارد احتمالی که ممکن است بر حاکمیت و منافع امنیتی منطقه‌ای دو کشور تاثیرگذار باشد استرالیا و ژاپن با یکدیگر مشورت و همکاری خواهند کرد.

این یک تغییر تاریخی قابل توجه است: در سال ۱۹۴۲ میلادی شمال استرالیا نسبت به تهاجم ژاپنی‌ها نگران بود امروز نیرو‌های ژاپنی در حال آماده شدن برای آموزش در آنجا در کنار ارتش استرالیا قرار دارند استرالیا نیز همانند ژاپن در تلاش است تا توانایی اش را برای دفاع از خود و منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کند تقویت نماید.

بمب افکن‌های آمریکایی بی -۵۲ با قابلیت هسته‌ای بزودی در شمال استرالیا به عنوان بخشی از گسترش بیش‌تر حضور ایالات متحده در آنجا عملیات خواهند داشت. آکوس (ترتیبات امنیتی استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده که در نهایت در سال گذشته اعلام شد) زیردریایی‌های تهاجمی سریع‌تر با موتور هسته‌ای و وسایل نقلیه زیر آب بدون سرنشین و سایر قابلیت‌های پیشرفته را تولید خواهد کرد.

براساس گفتگو‌هایی که در واشنگتن و کانبرا داشتم متوجه شدم که به نظر می‌رسد استرالیا احتمالا یک یا چند زیردریایی تهاجمی ایالات متحده را تا زمانی که قایق‌های ساخته شده تحت قرارداد آکوس آماده شوند اجاره خواهد کرد. هم چنین، سرمایه گذاری‌ها در جنگ سایبری و قابلیت‌های اطلاعاتی با افزایش هزینه‌های دفاعی در حال تقویت هستند.

باید اعتراف کرد که ارتش استرالیا کوچک است و فاصله تا تنگه تایوان زیاد است. استرالیایی‌ها قدرت آتش زیادی برای مشارکت احتمالی در جنگ تایوان ندارند. با این وجود، مقام‌های استرالیایی به من گفتند که در درگیری‌ای که در آن فاصله بین پیروزی و شکست بسیار کم باشد ارتش آن کشور نقش مهمی ایفا خواهد کرد. یک تقسیم کار جغرافیایی را تصور کنید - که در آن استرالیا از نیروی هوایی و نیروی دریایی برای تامین خطوط حیاتی حرکت در جنوب شرقی آسیا استفاده می‌کند در حالی که ژاپن شمال شرق آسیا را در اختیار دارد و ایالات متحده تهاجم یا محاصره علیه تایوان را در هم خواهد شکست.

نیروی هوایی ایالات متحده و تفنگداران دریایی در درگیری تایوان احتمالا از پایگاه‌های استرالیا عمل می‌کنند. حریم فضایی و هوایی استرالیا و جنگ سایبری و قابلیت‌های اطلاعاتی آن کشور بسیار مهم خواهند بود. احتمالا جنگنده‌های اف -۳۵ استرالیا که ساخت آمریکا هستند نیز از پایگاه‌های آمریکایی در غرب اقیانوس آرام پرواز خواهند کرد و با همراهی نیرو‌های زمینی استرالیا می‌توانند به تایوان در دفع تهاجم کمک کنند. اگرچه عامل جغرافیایی احتمالا تحقق چنین سناریویی را بعید می‌سازد.

فاصله تنها معضلی نیست که استرالیا با آن مواجه است. توسعه قابلیت‌هایی که در حال حاضر در نظر گرفته شده به ویژه در مورد زیردریایی‌های تهاجمی مستلزم افزایش هزینه‌های عمده است. تعمیق همکاری با متحدان و شرکا نگرانی‌هایی همیشگی را در مورد حاکمیت استرالیا ایجاد می‌کند. استرالیا در درگیری با چین که ۳۱ درصد تجارت آن را تشکیل می‌دهد از نظر اقتصادی آسیب خواهد دید.

با این وجود، استرالیا احتمالا در حاشیه نخواهد ماند. نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که بخش قابل توجهی از استرالیایی‌ها از اعزام نیرو توسط آن کشور برای دفاع از تایوان حمایت می‌کنند البته تا زمانی که ایالات متحده نیز این کار را انجام دهد.

دولت چپ میانه تحت رهبری "آنتونی آلبانیزی" نخست وزیر استرالیا حاضر نشده به طور رسمی اهداف استرالیا در این زمینه را برسمیت بشناسد با این وجود، وزیر دفاع آن کشور اخیرا اظهار داشته که در صورت وقوع جنگ در تایوان "غیر قابل تصور" به نظر می‌رسد که استرالیا در این مورد مداخله‌ای انجام ندهد.

در اینجا به طور فزاینده‌ای این فرض وجود دارد که جنگ در غرب اقیانوس آرام شامل یک ائتلاف "سه به علاوه یک" می‌شود و استرالیا، ژاپن و ایالات متحده به دفاع از تایوان کمک می‌کنند. این سه کشور به طور فزاینده‌ای شبیه به ائتلاف سه گانه بین فرانسه، روسیه و بریتانیا هستند که متعهد به متوقف کردن رقیب خودکامه دوران خود یعنی امپراتوری آلمان بودند و قصد داشتند مانع از برهم خوردن توازن قوا توسط آلمانی‌ها شود. با این وجود، آن ائتلاف سه گانه نتوانست از بروز جنگ جهانی اول جلوگیری کند. دلیل آن تا حدی بدان خاطر بود که ائتلاف سست بود و هیچ معاهده رسمی برای هر سه عضو وجود نداشت چنین وضعیتی رهبران آلمان را امیدوار ساخت که ممکن است ائتلاف سه گانه در مواجهه با یک بحران هم شکسته شود. اکنون چالش مشابهی در برابر دموکراسی امروزی وجود دارد.

استرالیا، ژاپن و ایالات متحده همگی سیاست‌های "ابهام استراتژیک" را در مورد تایوان در پیش گرفته و نشان داده اند که به چین اجازه تصرف آن جزیره را نخواهند داد. با این وجود، آن کشور‌ها هیچ یک تعهدی رسمی برای دفاع ارائه نداده اند. اتحاد‌های جداگانه ایالات متحده را به ژاپن و ایالات متحده را به استرالیا متصل می‌کنند، اما هیچ گونه سازوکار سه جانبه‌ای وجود ندارد که تضمین کند حمله به یکی از آن کشور‌ها به عنوان حمله به هر سه کشور قلمداد خواهد شد. هم چنین، ساختار فرماندهی واحدی وجود ندارد که باعث شود سه قدرت به شیوه‌ای موثر بتوانند در کنار یکدیگر با تهدیدات مقابله کنند.

دلایل محکمی برای حفظ ابهام راهبردی وجود دارند از جمله آن که هیچ کشوری نمی‌خواهد با تغییر وضعیت موجود در تنگه تایوان بحران ایجاد شود. با این وجود، همان طور که جنگ جهانی اول به ما یادآوری می‌کند درگیری‌ها زمانی آغاز شده اند که متجاوزان مقاومتی را که در نهایت با آن مواجه خواهند شد دست کم می‌گیرند.

مقام‌های استرالیایی به من گفتند که نگران این موضوع هستند که در نیمه دهه آینده تولید چندین تُن تجهیزات نظامی جدید دشوار باشد. بنابراین، یکی از راه‌های تقویت بازدارندگی آن است که تا حد امکان این موضوع را به طور شفاف بیان کنیم که پکن در صورت حمله به تایوان با یک ائتلاف دموکراتیک قدرتمند روبرو خواهد شد. در هر حال، به نظر می‌رسد که استرالیا مانند واشنگتن و توکیو اجتناب از چنین جنگی را دشوار خواهد یافت. یک پرسش مهم در کانبرا و نقاط دیگر آن است که چگونه به صراحت این موضوع را از پیش اعلام کنیم.

ویزای پنج‌ساله مولتی کانادا چیست؟ به همراه سؤال و جواب‌های مرتبط با آن

در حال حاضر اداره مهاجرت کانادا برای افرادی که ویزای کوتاه‌مدت کانادا (TRV) اقدام می‌کنند در اکثر مواقع ویزایی باقابلیت ورود چندین بار (مولتی) و تا پایان اعتبار پاسپورت (که برای ایرانیان ۵ سال است) اعطا می‌کند. اما ویزای کانادا با ویزاهای رایج دیگر (مانند شنگن) متفاوت است و قوانین متفاوتی دارد به همین علت لازم است که کاملاً از این شرایط و قوانین آگاه باشید تا در هنگام برنامه‌ریزی برای سفر و اقامت در کانادا دچار مشکل نشوید.

به همین جهت تعدادی از مهم‌ترین و متداول‌ترین پرسش‌ها در رابطه با ویزای پنج‌ساله کانادا را در این مقاله جواب داده‌ایم.

اعتبار ویزا و اعتبار اقامت کانادا

ازآنجایی‌که ویزای کانادا با سایر ویزاهای متداول در دنیا متفاوت است لازم است که ابتدا تفاوت بین اعتبار ویزا و اعتبار اقامت را توضیح دهیم.

اعتبار ویزا همان تاریخی که بر روی ویزای کانادا درج‌شده است. این تاریخ به شما نشان می‌دهد که تا چه زمان می‌توانید وارد خاک کانادا بشوید. به‌عنوان‌مثال اگر حتی یک روز به اعتبار ویزای کانادای شما مانده باشد، باز می‌توانید وارد خاک کانادا شوید و تا مدتی که توضیح خواهیم داد هم بمانید.

اعتبار اقامت میزان زمانی است که افسر مهاجرت کانادا در لحظه ورود به شما اجازه اقامت در خاک کانادا را می‌دهد. درصورتی‌که در لحظه ورود شما این اعتبار اقامت در پاسپورت شما درج نشود، پیش‌فرض ۶ ما اعتبار اقامت خواهید داشت.

سؤال و جواب در رابطه با ویزای مولتی کانادا

آیا با داشتن ویزا پنج‌ساله می‌توانم به مدت پنج سال در کانادا بمانم؟

خیر – بعد از هر ورود به کانادا شما می‌توانید تا شش ماه بعد از ورود در خاک کانادا بمانید. بعد از شش ماه می‌توانید با دوباره خروج و ورود به کانادا و یا تمدید اعتبار اقامت، شش ماه دیگر نیز در خاک کانادا بمانید.

آیا برای خروج و ورود به کانادا حتماً باید به ایران برگردم؟

نه نیازی نیست – شما فقط لازم هست که از کانادا خارج‌شده و دوباره برگردید. برای مثال می‌توانید به مکزیک (که برای ایرانیانی که ویزای معتبر کانادا دارند ویزا نمی‌خواهد) هم سفر کنید و سپس به کانادا برگردید.

حداکثر اعتبار ویزای توریستی کانادا که صادر می‌شود چه مدت است؟

حداکثر اعتبار ویزای صادرشده ۱۰ سال و یا یک ماه قبل از پایان اعتبار پاسپورت (هرکدام که زودتر باشد) است. ازآنجایی‌که پاسپورت‌های ایرانی ۵ سال اعتباردارند، برای همین جهت برای ایرانیان حداکثر پنج‌ساله صادر می‌شود. البته همان‌طور که توضیح دادیم این به معنی اجازه ماندن ۵ ساله در کانادا نیست.

با ویزای توریستی کانادا حداکثر تا چه مدت می‌توان در کانادا ماند؟

درصورتی‌که افسر در لحظه ورود محدودیتی برای شما مشخص نکرده باشد، حداکثر تا شش ماه می‌توانید با هر بار ورود از طریق ویزای توریستی در کانادا بمانید. البته قبل از پایان اعتبار اقامت خود می توانید از داخل کانادا درخواست تمدید اقامت بدهید.

اگر اعتبار اقامت تا زمان آمدن جواب تمدید آن تمام شود چه‌کار باید کرد؟

اگر شما قبل از اتمام اقامت خود، درخواست تمدید را داده باشید و حال اقامت شما تمام‌شده اما هنوز جوابی دریافت نکرده‌اید، می‌توانید تا آمدن جواب به صورت قانونی در خاک کانادا بمانید.

اگر شخصی فراموش کند که پیش از اتمام اعتبار اقامت خود در کانادا آن را تمدید کند و بیشتر از مدت پایان اقامت خود در خاک کانادا بماند چه‌کار می‌تواند بکند؟

کسی که بیشتر از اعتبار اقامت خود در کانادا بماند تا ۹۰ روز بعد از اتمام اقامت مهلت دارد تا درخواست Restoration of Status (ترمیم وضعیت) خود را بفرستد تا در صورت موافقت بتواند اقامت خود را تمدید کند و قانونی در خاک کانادا بماند.

اما اگر بیشتر از ۹۰ روز از پایان اعتبار اقامت شخص در کانادا گذشته باشد دیگر راهی برای تمدید وجود ندارد و شخص باید از کانادا خارج شود.

آیا می‌توانم بیشتر از اعتبار ویزای کانادا در خاک کانادا بمانم؟

بله امکان‌پذیر هست زیرا همان‌طور که توضیح دادیم، اعتبار ویزای کانادا تنها نشان‌دهنده مدت‌زمانی است که شما اجازه ورود به کانادا را دارید. ازآنجایی‌که به‌طورمعمول بعد از هر بار ورود اجازه اقامت ۶ ماهه داده می‌شود، فردی که در آخرین ماه اعتبار ویزای خود به کانادا سفر می‌کند می‌تواند تا ۵ ماه بعد از انقضا ویزا هم در کانادا به‌صورت قانونی بماند.

برای شفاف‌تر شدن میزانی که می‌توانید در کانادا بمانید قسمت “اعتبار ویزا و اعتبار اقامت کانادا” را مطالعه کنید.

اگر درخواست پاسپورت جدید بدهیم و هنوز ویزای کانادای معتبر در پاسپورت قبلی داشته باشیم، آیا باید دوباره برای ویزای جدید کانادا اقدام کنیم؟

خیر نیازی نیست – شما می‌توانید با همان ویزای معتبر که در پاسپورت قدیم شما هست به کانادا سفر کنید. فقط لازم هست که هر دو پاسپورت (جدید و قدیم با ویزا) را با خود همراه داشته باشید.

چرا کانادا درون پاسپورت مهر ورود و خروج نمی زند؟

کانادا هیچ زمان مهر خروج بر روی پاسپورت افرادی که سفر می‌کنند نمی‌زده، اما اخیراً زدن مهر ورود را نیز متوقف کرده. درصورتی‌که نیاز دارید تا از تاریخ‌های دقیق سفرهای گذشته مطلع شوید بهترین روش نگاه کردن به بلیت‌ها و مهرهای ورود و خروج به ایران و یا به کشورهای دیگر می‌باشد.

درصورتی‌که حتماً مایل هستید که در هنگام ورود شما به کانادا مهر ورود در پاسپورت شما زده شود می‌توانید در لحظه ورود از افسر درخواست کنید که برای شما مهر ورود بزنند.

برای سفر به کانادا پاسپورت باید دارای چقدر اعتبار باشد؟

در برخی از سایت‌ها و یا مقالات نوشته‌شده که پاسپورت باید حتماً بیشتر از شش ماه اعتبار داشته باشد تا بتونید به کانادا سفر کنید اما این جواب درست نیست. درصورتی‌که ویزای معتبر کانادا دارید و تا زمانی که به ایران برمی‌گردید پاسپورت شما هنوز اعتبار خواهد داشت، هیچ مشکلی برای سفر به کانادا نخواهید داشت.

اما به این نکته توجه داشته باشید که زمانی که اعتبار پاسپورت شما باطل شود دیگر حق ماندن در کانادا نخواهید داشت. به همین جهت اگر ۳ ماه از اعتبار پاسپورت شما مانده و به کانادا سفر می‌کنید دیگر حداکثر ۳ ماه می‌توانید در کانادا بمانید (و فرقی هم نمی کند که افسر این محدودیت را برای شما در لحظه ورود مشخص کند یا نکند).

آیا باید پاسپورت حداقل ۶ ماه اعتبار داشته باشد تا بتوان از ایران خارج شد؟

خیر – این هم یک اشتباه متداول هست که در برخی از سایت‌ها می‌نویسند. تا زمانی که پاسپورت شما اعتبار دارد می‌تواند از ایران خارج شوید و از دید نیروی انتظامی مشکلی برای خروج از ایران وجود ندارد. اما کشورهای زیادی شرایط اعتبار پاسپورت برای ورود دارند که لازم هست به آن‌ها توجه داشته باشید.

آیا در هر کشوری می‌توان انگشت‌نگاری انجام داد؟

بله – پس از فرستادن پرونده و دریافت نامه انگشت‌نگاری می‌توانید با در دست داشتن این برگه به هر مرکز VAC کانادا برای انگشت‌نگاری مراجعه کنید. فقط به این نکته توجه کنید که در برخی از مراکز VAC نیاز به تعیین وقت قبلی برای فرایند انگشت‌نگاری هست.

آیا با هر بار اقدام برای ویزای کانادا باید فرآیند انگشت‌نگاری را انجام داد؟

خیر – بر اساس قوانین جدید درصورتی‌که تا ۱۰ سال گذشته انگشت‌نگاری کانادا را انجام داده باشید دیگر نیازی با مراجعه دوباره نخواهد بود.

من اخیراً ویزای پنج‌ساله مولتی کانادا را دریافت کردم. آیا برای انجام اولین ورود به خاک کانادا تنها ۶ ماه فرصت دارم؟

خیر – شما می‌توانید تا زمانی که اعتبار ویزا به شما اجازه می‌دهد وارد خاک کانادا شده و نیازی به ورود سریع (و یا در شش ماه) بعد از گرفتن ویزا نیست.

آیا یک‌بار ریجکت شدن ویزای کانادا تأثیر منفی در اقدام دوباره خواهد گذاشت؟

خیر، نه‌تنها تأثیر منفی ندارد بلکه با دریافت دلایل ردی توسط افسر مهاجرت و توجیه افسر در اپلای مجدد شانس بهتری خواهید داشت.

ایرانی‌ها با ویزای توریستی کانادا به کدام کشورها می‌توان بدون نیاز به ویزا سفر کرد؟

شهروندان ایران که ویزای مولتی کانادا رادارند می‌توانند به کشورهای زیر بدون نیاز به گرفتن ویزا سفر کنند. این لیست برای شهروندان کشورهای دیگر متفاوت می‌باشد.

• مکزیک
• کاستاریکا
• پاناما (به‌شرط آنکه اعتبار ویزای کانادا بیشتر از یک سال باشد و قبلاً به کانادا وارد شده باشد)
• کوبا (حتماً باید کارت توریستی داشته باشند، این کارت را می‌توان از سفارت کوبا، خطوط هوایی و آژانس‌ها دریافت کرد)
• جمهوری دومینیکن
• آنتیگوآ و باربودا
• مقدونیه
• قطر (لازم هست که اینترنتی درخواست ویزا داده شود)
• عمان (لازم هست که اینترنتی درخواست ویزا داده شود)

آیا با ویزای توریستی کانادا می‌توان کار و یا تحصیل کرد؟

شما می‌توانید در صورتیکه دوره تحصیلی کمتر از شش ماه است با ویزای توریستی کانادا تحصیل کنید. درصورتی‌که از دانشگاه و یا کالج پذیرش بگیرید می‌توانید برای ویزای تحصیلی کانادا اقدام کنید.

اما با ویزای توریستی کانادا شما به‌هیچ‌وجه اجازه کار نخواهید داشت. درصورتی‌که بتوانید پیشنهاد کار پیدا کنید می‌توانید برای ویزای کار اقدام کنید.

آیا درصورتی‌که پاسپورت من پنج سال اعتبار داشته باشد، آیا ویزای توریستی من حتما پنج‌ساله صادر می‌شود؟

لزوماً این‌طور نیست – بسته به تصمیم سفارت کانادا برای شما ویزا صادر خواهد شد و ممکن است مدت ویزا کمتر از پنج سال باشد.

داشتن ویزای پنج‌ساله کانادا چه مزایایی دارد؟

آیا می‌توان با ویزای پنج‌ساله کانادا به آمریکا سفر کرد؟

خیر – برای سفر به آمریکا نیاز به ویزای آمریکا خواهید داشت.

آیا باید حتماً سفر به اروپا و یا ویزای شنگن داشته باشیم تا بتوانیم ویزای کانادا بگیریم؟

خیر، برای گرفتن ویزای کانادا حتماً نیاز به شنگن نیست اما داشتن سفر به چرا در استرالیا سرمایه گذاری کنیم؟ اروپا امتیاز خوبی برای پرونده ویزا محسوب می‌شود و اقدام بدون ویزای شنگن شانس گرفتن ویزا را کاهش می‌دهد.

آیا در زمان دریافت نامه پاس رکوئست، می‌توانم پاسپورتم را عوض کنم؟

بله می‌توانید، باید پاسپورت جدید و قدیم را باهم برای سفارت ارسال نمایید، ولی توجه داشته باشید که اعتبار ویزای شما حداکثر تا پایان اعتبار پاسپورت قدیم خواهد بود (و نه جدید).