ارزیابی ارتباط گزارشگری مالی با کیفیت بر محدودیت های اعمال شده در سیاست تقسیم سود بر تصمیمات سرمایه گذاری با استفاده از الگوی تحلیل پوششی داده ها (dea)
در این پژوهش، جهت سنجش تصمیمات سرمایه گذاری از مدل الگوی تحلیل پوششی داده ها با استفاده از نرم افزار dea excle solver استفاده شده است. همچنین داده‌های 68 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار به صورت سالانه و برای دوره زمانی 1385 الی 1394 موردبررسی قرارگرفته شده است. در این پژوهش جهت بررسی چگونگی تأثیرگذاری گزارشگری مالی باکیفیت بر محدودیت اعمال‌شده از طریق سیاست تقسیم سود بر سرمایه گذاری ها از مدل مک نیکولز (2000) که توسط دچاو و دیچو (2002) تعدیل شده، استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که وجوه نقد بر گزارشگری مالی تأثیرگذار است و کیفیت گزارشگری مالی نیز بر سیاست های تقسیم سود شرکت‌های پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران، تأثیرگذار است .
سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :
بررسی ماهیت حقوقی وصیت
بررسی دیدگاه فقه شیعه و قوانین ایران درباره حریم خصوصی افراد
بررسی حقوق خصوصی در قوانین کشور ایران با تکیه بر حقوق شهروندی
بررسی توافق ابعاد پیش قراردادی در عقد بیمه
چگونگی پیشگیری از جرایم اطفال و نوجوانان و آثار عفو بر آن
چالشهای پیش رو در تدوین برنامه استراتژیک خیریه ها
بررسی تاثیرات استفاده گیاهان در محوطه سازی خانه سالمندان برای دستیابی به معماری پایدار
تاثیر مدل های سخت شدگی کششی بر پاسخ عددی تیرهای بتن مسلح تحت اثر لنگر خمشی – پیچشی
برنامه ریزی توسعه صنعت برق با نگاهی جامع به سیستم انرژی به کمک نرم افزار leap
تعیین شیوع الکتروفیزیولوژیک آناستوموز مارتین گروبا در افراد نرمال
تاثیر ایمان به معارف سوره حمد در مواجه با ویروس کرونا
سبک زندگی اسلامی در همه گیری جهانی کرونا
نقش دعا از منظر آیات و روایات در ارتقای سلامت جسمی و روان شناختی با تاکید بر بحران شیوع کووید 19
تدوین بسته آموزشی هوش معنوی با رویکرد اسلامی در مواجهه با بیماری های فراگیر مانند کووید 19
پیش بینی تاب آوری اجتماعی شهروندان در برابر سوانح طبیعی بر اساس نگرش مذهبی با نقش واسطه ای اضطراب کرونا
باز زنده سازی بافت های تاریخی شهری با تکیه بر رویکرد گردشگری
طراحی مدل طردشدگی سازمانی در بانک های منتخب
شناسایی عوامل سازمانی مؤثر بر مدیریت پژوهش و فناوری سازمان های دانش بنیان در ایران
ارزیابی محتوای دوره های آموزشی برگزار شده در مراکز ثابت آموزش فنی و حرفه ای خراسان جنوبی در سال 94
تاثیر نقش والدین در حل مشکلات روانشناختی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی آموزش و پرورش شهرستان بمپور
- شنبه تا پنج شنبه ، 9 الی 17
- [email protected]
- 071 - 32363652
درباره تی پی بین
ما با همکاری دبیرخانه ی کنفرانس ها و همایش ها، تمام ابزار محققان را كه تنها و تنها منابع علمی است را یكجا جمع آوری كرده ایم تا با كمترین دردسر ، در كمترین زمان ممكن و بصورت کاملا رایگان منابع علمی مورد نظرشان را تهیه نمایند.
تی پی بین با پشتیبانی از كنفرانس ها و ژورنال های معتبر داخلی و سپس انتشار رایگان مقالات آنها، كوتاه ترین مسیر، برای رسیدن به منابع علمی داخلی را در اختیار شما محققین قرار داده است.
دانلود پایان نامه تاثیر سرمایه فکری و تصمیمات سرمایه گذاری بر عملکرد مالی بانک های پذیرفته شده
چکیده: دنیای کنونی، عصردانایی است. مواهب، دارایی های طبیعی و مشهود کلید کامیابی جوامع و سازمان ها نیستند، بلکه برخورداری و مدیریت سرمایه های نامشهود موجود در عرصه محیط پرتلاطم و چالش برانگیز سازمان ها، رمز موفقیت آنها محسوب می شوند. سازمان هایی که بتوانند این دارایی های نامشهود را به خوبی تشخیص دهند و آنها را مدیریت کنند، نسبت به رقبایشان از عملکرد بهتری برخوردار خواهند بود. جهت مدیریت این دارایی ها لازم است سازمان ها از وضعیت کنونی آنها مطلع شده و برای رفع نقص و کمبودهای آنان اقدامات لازمه را به عمل آورند. امروزه دانش به عنوان مهمترین سرمایه، جایگزین سرمایه‌های مادی به ویژه در محیط رقابتی و فناوری شده است. لذا مفهوم سرمایه فکری کاربردی مهم و گسترده یافته است. سرمایه فکری در مشتریان، فرایندها، اطلاعات، علامت تجاری، منابع انسانی و سیستم‌های سازمان متجلی میشود و نقش فزاینده‌ای در خلق مزیتهای رقابتی پایدار ایفا میکند. این پژوهش به بررسی رابطه سرمایه فکری، تصمیمات سرمایه گذاری و عملکرد مالی بانکهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار ماهیت اصلی تصمیمات سرمایه‌گذاری پرداخته است. به این منظور ابتدا چهار شاخص کلیدی عملکرد مالی بانک ها، شاخص تصمیمات سرمایه گذاری و شاخص کارایی سرمایه فکری با استفاده از مدل “پالیک” در جامعه آماری بانکهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار طی سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲، اندازه‌گیری شده، سپس تاثیر سرمایه فکری و اجزای آن بر هر یک از شاخص‌های عملکرد مالی با استفاده از الگوی معادلات ساختاری در نرم افزار EQS مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد سرمایه فکری با شاخص‌های نرخ بازده حقوق صاحبان سهام، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری هر سهم، بازده دارایی‌ها و سود هر سهم و تصمیمات سرمایه گذاری در بانک های پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار رابطه مستقیم دارد.در ادامه مقدمه و بیان مسئله دانلود پایان نامه تاثیر سرمایه فکری و تصمیمات سرمایه گذاری بر عملکرد مالی بانک های پذیرفته شده ارائه شده است.
۱-۱- مقدمه
فصل اول رساله حاضر به بیان کلیات پژوهش شامل بیان مسئله، اهمیت و ضرورت، سوالها و فرضیه ها، دامنه پژوهش و تعریف واژههای کلیدی میپردازد. هر تحقیق به قصد پاسخ دادن به یک سری سؤالات اساسی که در ذهن محقق بهوجود آمده است، انجام میشود. لذا در تحقیقات علمی محقق باید هدف خود را از انجام پژوهش و در حالت کلی مسألهای راکه محقق به دنبال پاسخ دادن به آن است را بیان کند. بیان مسئله به صورت مبهم و غیر دقیق، به جای اینکه پژوهشگر را به منابع اطلاعاتی مناسب و صحیح هدایت کند، موجب گمراهی او میشود. علاوه بر وجود مسأله و سؤال در ذهن محقق برای توجیه انجام پژوهشی خاص، باید انجام آن پژوهش نیز دارای اهمیت باشد. یعنی در واقع انجام آن با توجه به صرف منابع مادی و انسانی و… قابل توجیه باشد و انجام آن باعث رفع یک سری مشکلات یا تولید علم و اطلاعات جدید گردد و محقق باید در پژوهش خود، اهمیت انجام تحقیق خود را با توجه به عبارات واضح و روشن بیان نماید. دربیان ضرورت مساله محقق به بیان چرایی و دلایل ضروری و توجیهی انجام دادن تحقیق و نیز اهداف علمی و کاربردی یا عملی آن می پردازد و انگیزهها و ضرورتهای خاص انجام آن را تشریح میکند. سپس به نتایج حاصل از تحقیق و سودمندیهای آن اشاره نموده، این نکته را توضیح میدهد که تحقیق چه کمکی به گسترش دامنه علم یا حل مشکلات و مسائل زندگی بشر یا بهبود وضع زندگی انسان مینماید و چه افراد یا موسسات یا سازمانهایی می توانند از نتایج آن بهره مند شوند. در این فصل، به بیان موضوع، اهمیت و اهداف پژوهش و همچنین ابزار و روش گردآوری اطلاعات می‌پردازیم و فرضیه‌‌ها و تعاریف عملیاتی متغیرهای تحقیق نیز ارائه می‌شوند.در جهان کنونی که دوره تحولات لجام گسیخته و به قول تافلر[۱] دوره جابجایی قدرت می باشد بحث مدیریت سرمایه فکری و داراییهای ناملموس سازمان ها بعد از موضوعات مهندسی مجدد(دهه، ۸۰) ومدیریت کیفیت فراگیر(دهه،۹۰) به عنوان پدیدهای مهم، به صورت همه جانبهای افق تحولات مدیریت را تحت تاثیر قرار داده است. در این میان جدیدترین پارادایمی که بحث فوق را در مدیریت سازمانها تحت پوشش قرار میدهد، بحث مدیریت سرمایه فکری است. استوارت اعتقاد دارد، سرمایه فکری مجموعه ای از دانش، اطلاعات، داراییهای فکری[۲]، تجربه، رقابت و یادگیری سازمانی است که میتواند برای ایجاد ثروت بکار گرفته شود. در واقع سرمایه فکری تمامی کارکنان، دانش سازمانی و تواناییهای آن را برای ایجاد ارزش افزوده دربر می گیرد و باعث منافع رقابتی مستمر میشود(قلیچ لی و مشبکی، ۱۳۸۵). بنابراین سرمایه فکری در پی آن است که در سازمانها، داراییهای فکری، دانش، تجربه و یادگیری سازمانی جهت نیل به توسعه همه جانبه بیشتر از پیش مورد توجه قرار گیرد.
۱-۲- تشریح و بیان موضوع
سرمایه فکری بسیاری از سیستم‌های حسابداری فعلی از نقش و اهمیت فزاینده حق مالکیت معنوی و دانش در سازمانهایی عصر نوین غافل بوده و از توان سنجش ارزش واقعی دارایی‌ها در محاسباتشان ناتوانند. به عبارت دیگر، صورت‌های مالی در تشریح ارزش واقعی شرکتها از محدودیت‌های بسیاری برخوردار هستند. در جوامع دانش‌محور کنونی، بازده سرمایه فکری بکار گرفته‌‌شده بسیار بیشتر از بازده سرمایه‌های مالی به کار گرفته‌‌شده، اهمیت یافته است. این به آن معناست که در آینده در مقایسه با سرمایه‌های فکری، نقش و اهمیت سرمایه‌های مالی در تعیین قابلیت سودآوری پایدار، کاهش چشم‌گیری خواهد یافت. این موضوع موجب ایجاد فاصله بین ارزش واقعی شرکتها و سازمانها با آنچه که در محاسبات حسابداری سنتی اعمال می‌گردد، شده است. اصطلاح سرمایه فکری اولین بار توسط جان کنت گالبرایت[۱] (۱۹۶۹) مطرح شد.گالبرایت اعتقاد داشت سرمایه فکری فرایندی ایدئولوژیک و شامل جریان فکری است. اما استوارت[۲] (۲۰۰۱) مدعی است که این موضوع برای اولین بار در سال ۱۹۵۸، هنگامی مطرح شده است که وی به همراه ایتامی[۳] در مورد جنبش سرمایه فکری با یکدیگر همکاری کردند. به طور کلی، سرمایه فکری معنایی بیشتر از هوش را در بر دارد و با میزانی از عملیات فکری همراه است (بونیتس[۴]، ۱۹۹۸). طبق این تعریف، سرمایه فکری تنها دارایی نامشهود ساکن نیست بلکه فرایندی ایدئولوژیک و پویا می باشد. در واقع سرمایه فکری، ترکیبی از دانش(که غالبا به سرمایه انسانی اشاره دارد)و مهارت برای کاربرد این دانش می باشد. ادوینسون[۵]) ۲۰۰۰) سرمایه فکری را به عنوان عامل سودآوری آینده شرکت معرفی کرد که از ترکیب سرمایه انسانی و توانایی نیروی استخدامی شرکت مشتق می شود. اسکایخ[۶] (۲۰۰۴) سرمایه فکری را به عنوان دانشی معرفی کرد که می تواند منجر به خلق ارزش برای شرکت شود. دیوید مار[۷] (۲۰۰۴) سرمایه فکری را به عنوان مجموعه ای از دارایی های دانشی متعلق به سازمان تعریف می کند که موجب افزایش ارزش سازمان و بهبود وضعیت آن می شود. وجه مشترک تمام این تعاریف معرفی سرمایه فکری به عنوان دانش،مهارت و توانایی می باشد که می تواند منجر به ایجاد ثروت یا خروجی های با ارزش برای شرکت شود. بنابراین سرمایه فکری به عنوان منابع فکری، دانش، اطلاعات و دارایی های فکری در نظر گرفته می شود که منجر به خلق ارزش و سودآوری برای شرکت می شود. با توجه به تعاریف مختلف سرمایه فکری، بیشتر مدلها، سه زیر مجموعه، شامل سرمایه انسانی، سرمایه ارتباطی (مشتری)و سرمایه ساختاری)سازمانی) برای سرمایه فکری در نظر میگیرند.سرمایه ارتباطی (مشتری)مجموع دارایی هایی می باشد که باعث ایجاد رابطه با محیط ، مشتریان، سهامداران، عرضه کنندگان کالا ، رقبا و دولت می شود. اگر چه مهمترین قسمت سرمایه ارتباطی، روابط مشتری است ولی نباید تنها این روابط را مد نظر قرار داد. سرمایه ساختاری(سازمانی) شامل روابط و هدایت کننده های سازمانی و … می باشد (ادوینسون و مالون[۸]،۱۹۹۷ ). از دیدگاه استیوارت نیز، سرمایه ساختاری شامل دارایی های فکری، متدولوژی ها، نرم افزارها، فرایندها و … می باشد( رحیمیان و همکاران، ۱۳۹۱). در تمام تعاریف، یک همبستگی بین سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه مشتری دیده می شود. بسیاری از تحقیقات انجام شده در مورد سرمایه فکری نیز این تقسیم بندی را در نظر گرفته اند. در واقع همبستگی ، بین زیر مجموعه ها باعث شده که تحت یک عنوان با نام سرمایه فکری سازمان قرار گیرند (بروکینگ[۹] ۱۹۹۶، هان[۱۰]، ۲۰۰۱، روس[۱۱] و دیگران، ۱۹۹۷).تصمیمات سرمایه گذاری سرمایه گذاری را می توان یکی از ارکان اساسی اقتصاد کشورها دانست. تردیدی نیست افزایش تولید که یکی از نخستین گام های فرآیند توسعه محسوب می گردد، مستلزم افزایش سرمایه گذاری خواهد بود. به همین دلیل، نظریه هایی در علم اقتصاد مطرح است که به علت توسعه نیافتگی برخی از کشورها را کمبود سرمایه و سرمایه گذاری پنداشته اند(نخجوانی، ۱۳۸۲). سرمایه گذاری، فعالیتی در قالب به کارگیری وجوهی است که بتواند یک جریان سودآور آتی ایجاد نماید. طبق این تعریف، هر یک از موارد تعهد وجوه دارایی های مالی، دارایی های جنسی و فعالیت های تولیدی معنای سرمایه گذاری پیدا می کند. دارایی های مالی، شامل سپرده گذاری بانکی، خرید اوراق قرضه ملی و اوراق قرضه شرکت ها، خرید سهام و … است. دارایی های جنسی، شامل فلزات قیمتی، زمین، ساختمان و هر نوع کالای بادوام دیگری است که به منظور کسب سود، خریداری شده باشند. در قالب تعریف رسمی، هر سه دسته فعالیتهای مذکور، جنبه مخارج سرمایه ای(اصطلاح معادل سرمایه گذاری) دارد و بودجه بندی سرمایه ناظر به این گروه است و سرمایه گذاری در دو گروه دیگر در سر فصل مدیریت پورتفوی قرار می گیرد(خورشیدی، ۱۳۷۵).یکی از هدفهای گزارشگری مالی فراهم کردن اطلاعات سودمند به منظور تسهیل تصمیم گیری است. سیستم اطلاعاتی حسابداری به عنوان یکی از منابع تاءمین کننده اطلاعات جهت تصمیم گیری استفاده کنندگان دارای اهمیت ویژه ای است. به کارگیری اطلاعات حسابداری در تصمیم گیری ها، بدون تجزیه و تحلیل آنها چندان اثر بخش نبوده و حتی ممکن است موجب گمراهی استفاده کنندگان نیز شود، در صورتی که با تجزیه و تحلیل آنها می توان اطلاعات بسیار ارزشمندی را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار داد و آنها را در اخذ تصمیمات منطقی و آگاهانه یاری رساند. از میان روش های موجود در تجزیه و تحلیل اطلاعات تاکید ویژه ای بر نسبت های مالی شده است. تجزیه و تحلیل مالی همواره به عنوان ابزاری جهت ارزیابی اطلاعات مالی به نحو گسترده ای مورد توجه قرار گرفته است. یکی از عوامل بسیار مهمی که تحلیل گران مالی همواره به دنبال پیش بینی و یا شناسایی تغییرات آن با استفاده از تکنیک های تجزیه و تحلیل صورت های مالی هستند، فاکتور سودآوری آتی شرکت ها است.سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سایر استفاده کنندگان علاقه مندند که خالص جریان ورودی وجه نقد به واحد انتفاعی را در دوره های آتی ارزیابی کنند. اما غالبا سود را برای ارزیابی توان سودآوری، پیش بینی سودهای آتی و یا ارزیابی مخاطره سرمایه گذاری یا اعطای وام به واحد انتفاعی مورد استفاده قرار می دهند بنابراین فرض بر این است که ارتباطی بین سود گزارش شده و گردش وجوه نقد، شامل توزیع وجه نقد میان سهامداران وجود دارد.یکی از مشکلات اساسی سیستم های حسابداری سنتی عدم کفایت و ناتوانی آنها در سنجش و گزارشگری اطلاعات مرتبط با دارایی های نامشهود(ازجمله دانش) و ارزش های پنهان شرکت است. بنابراین این پدیده منجر به ایجاد شکاف عظیمی بین ارزش دفتری و ارزش بازار شرکت ها شده است. اختلاف فزاینده مشاهده شده بین ارزش بازار و ارزش دفتری در بسیاری از شرکت ها موجب توجه به بررسی ارزش های گم شده(از دست رفته) از صورت های مالی شده است. محدودیت های صورت های مالی در توضیح ارزش شرکت ناشی از این امر است که منبع ارزش اقتصادی تولید کالای مادی است نه ایجاد سرمایه فکری. با توجه به کارهای محققین مختلف، به نظر می رسدکه سرمایه فکری ارزش های مخفی باشد که صورت های مالی را مخدوش می کند و چیزی است که سازمان ها را در دستیابی به مزیتهای رقابتی سوق می دهد. به علاوه اعتقاد برآن است که محدودیت های صورت های مالی توضیح دقیق ارزش شرکت را با مشکل مواجه می سازد. این واقعیت را آشکار می کند که این روزها، منابع ارزش اقتصادی، محصول سرمایه فکری است نه تولیدات کالاهای(مادی پورزمانی و همکاران،۱۳۹۱). بسیاری از سیستم‌های حسابداری فعلی از نقش و اهمیت فزاینده حق مالکیت معنوی و دانش در سازمانهایی عصر نوین غافل بوده و از توان سنجش ارزش واقعی دارایی‌ها در محاسباتشان ناتوانند. به عبارت دیگر، صورت‌های مالی در تشریح ارزش واقعی شرکتها از محدودیت‌های بسیاری برخوردار هستند. در جوامع دانش‌محور کنونی، بازده سرمایه فکری بکار گرفته‌‌شده بسیار بیشتر از بازده سرمایه‌های مالی به کار گرفته‌‌شده، اهمیت یافته است. این به آن معناست که در آینده در مقایسه با سرمایه‌های فکری، نقش و اهمیت سرمایه‌های مالی در تعیین قابلیت سودآوری پایدار، کاهش چشم‌گیری خواهد یافت. این موضوع موجب ایجاد فاصله بین ارزش واقعی شرکتها و سازمانها با آنچه که در محاسبات حسابداری سنتی اعمال می‌گردد، شده است.از طرف دیگر بیان فرآیند سرمایه گذاری در یک حالت منسجم، مستلزم تجزیه و تحلیل ماهیت اصلی تصمیمات سرمایه گذاری است. در این حالت فعالیت های مربوط به فرآیند تصمیم گیری آن ها تاثیر می گذارد مورد بررسی قرار می گیرد. به طور کلی سرمایه گذاری به عنوان فرآیند تبدیل وجوه مالی به یک یا چند نوع دارایی که برای مدتی در زمان آتی نگهداری خواهد شد، تعریف می شود. سرمایه گذار مستلزم مطالعه فرآیند سرمایه گذاری و مدیریت ثروت سهامداران است و فرآیند سرمایه گذاری در یک حالت منسجم، مستلزم تجزیه و تحلیل ماهیت اصلی تصمیمات سرمایه گذاری است(جونز، ۱۹۹۶).افراد جهت تصمیم گیری نیاز به اطلاعات مالی دارند. یکی از منابع اطلاعاتی اطلاعات حسابداری است. در مبانی نظری گزارشگری مالی به نقش اطلاعات مالی و مفید بودن آن در تصمیم گیری افراد اشاره شده است. هیات استانداردهای حسابداری مالی و هیات تدوین استاندارهای حسابداری ایران در مبانی نظری گزارشگری مالی به لزوم تهیه اطلاعات مالی به گونه ای که در تصمیم گیری افراد مفید واقع شود تاکید کرده اند(خوش طینت و اسماعیلی، ۱۳۸۵).امروزه با گسترش سطح کیفی فعالیت و همچنین توسعه گستره امور اقتصادی، تصمیم های مالی شرکتها از جمله مسایل پیچیده ای است که در راستای کسب بهترین بازده و مطلوبیت در بهترین شرایط به وجود می آید. در این راستا مدیران مالی با توجه به آن که مسئولیت اصلی این تصمیم ها به آن ها بر می گردد در پی دستیابی به روابط بین عوامل شاخص در شرکت ها هستند. از جمله این مسائل مبحث تصمیمات سرمایه گذارای است(آئون و هوانگ، ۲۰۰۸). عملکرد مالی هدف این پژوهش ارزیابی روابط علی و ساختاری میان سه گروه متغیرهای عملکرد مالی، سرمایه فکری و تصمیمات سرمایه گذاری برای بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادرار تهران طی دوره ۱۳۹۲-۱۳۸۶ است. تا کنون در خصوص تاثیر سرمایه فکری بر عملکرد مالی تحقیقات گسترده ای صورت گرفته اما پژوهش حاضر با وارد کردن متغیرهای مختلف موثر بر هر کدام از سه متغیر اصلی پژوهش یعنی عملکرد مالی، سرمایه فکری و تصمیمات سرمایه گذاری و استفاده از تحلیل مسیر رابطه علی این متغیرها را بررسی خواهد کرد.
مدیریت سرمایه چیست؟
برای اینکه بتوانیم سرمایه خود را افزایش دهیم، نیاز به سرمایه‌گذاری بیش‌ازپیش حس میشود. برای موفقیت در سرمایه‌گذاری نیز باید با واژه مدیریت سرمایه آشنا شوید. بازار سرمایه به دلیل رشدهای خود در سال‌های اخیر با استقبال بیشتری روبرو شده است. افراد با هر سطح از دانش وارد بازار می‌شوند و علاقه آنها به معاملات فردی است.
بازار سرمایه برای ورود نیاز به آموزش دارد و لازم است با قواعد بازار، انواع تحلیل، نحوه معاملات و … آشنا شوید. در صورت ورود بدون آگاهی، به دلیل پیچیده بودن این بازار با مشکلات جدی مواجه خواهید شد. مدیریت سرمایه عامل اصلی ماندگاری افراد در بازار است. افزایش سرمایه نیز ارتباط مستقیم با این مفهوم دارد. در ادامه به توضیح این مبحث خواهیم پرداخت.
مدیریت سرمایه چیست؟
به زبان ساده مدیریت سرمایه را می‌توان دانش و مهارت سرمایه‌گذاری، با ریسک حداقلی و کسب بیشترین بازده بیان کرد. مدیریت سرمایه با نام مدیریت ریسک نیز شناخته میشود. حفظ سرمایه و کنترل ریسک، هدف اصلی مدیریت سرمایه است. به تدریج افزایش سرمایه نیز به‌واسطه مدیریت درست دارایی‌ها حاصل میشود.
فاکتور‌هایی چون سن، میزان سرمایه، هدف نهایی و … در سبک سرمایه‌گذاری و متعاقبا میزان بازده موثر هستند. در واقع با انتخاب استراتژی مناسب و مدیریت سرمایه، شما می‌توانید از گزند زیان‌های سنگین در امان باشید.
با پیش‌بینی حد ضرر معاملات و استفاده از تحلیل‌های کاربردی مانند تحلیل بنیادی، ارتباط با افراد باتجربه بازار، دریافت آموزش‌های صحیح و به‌کارگیری آنها در روند معاملات، با مدیریت دارایی‌هایتان و از طرفی مدیریت ریسک و خطرات احتمالی می‌توانید تصمیمات درست بگیرید. با پرورش دادن علم و تجربه خود، مدیریت سرمایه درست را پیاده‌سازی کنید و در آینده به دنبال افزایش سرمایه و کسب سودهای بیشتر باشید.
لازم به ذکر است که افرادی که به دنبال مدیریت سرمایه خود هستند و دانش و زمان کافی لازم را ندارند، می‌توانند از صندوق‌های سرمایه‌گذاری که از مدیرو تیم سبد گردان حرفه‌ای تشکیل‌شده استفاده کنند. اگر شما مبالغ بالایی برای سرمایه گذاری دارید، می‌توانید از تیم‌های سبد‌گردان اختصاصی استفاده کنید.
پنج رکن اصلی مدیریت سرمایه
با وجود اینکه راه‌کار مشخص و ثابتی برای مدیریت سرمایه وجود ندارد، اما برای انجام محاسبات درست و پیش‌بینی‌های لازم، شاخص‌های پرکاربردی برای مدیریت درست سرمایه وجود دارند که باید مورد بررسی قرار گیرند. از جمله این عوامل می‌توان به ریسک، بازده، حجم معاملات، نسبت بازده به ریسک و نسبت افت سرمایه اشاره کرد.
در ادامه به توضیح این موارد خواهیم پرداخت و لازم است بدانید که این مراحل به غیر از مورد آخر باید قبل از سرمایه‌گذاری بررسی شوند.
1. ریسک
یکی از مفاهیم اصلی بازار سرمایه ریسک است. در واقع در معاملات شما، همواره باید درصدی برای ریسک در نظر گرفته شود. با تعیین میزان ریسک و ضرر مشخص برای هر معامله، شما می‌توانید تصمیم منطقی‌تر و با دید بازتری بگیرید. تعیین میزان ریسک، یکی از رایج‌ترین روش‌ها است. پایبندی به حد ضرر تعیین شده از سمت معامله‌گر نیز مهم است.
طمع در برخی مواقع باعث زیان‌های بیشتر و طولانی‌تر خواهد بود. پس برای انجام یک معامله پیش از هر چیز با توجه به سبک معاملاتی و میزان سود مورد نظر، میزان حد ریسک یا ضرر مشخصی قرار خواهیم داد.
2. بازده
بازده نیز مانند ریسک درصدی دارد که از قبل می‌توان تا حدودی آن را پیش‌بینی کرد. در واقع به منفعت حاصل از معاملات، بازده گفته میشود. بازده با توجه به مواردی از قبیل استراتژی معاملاتی، میزان سرمایه، میزان ریسک و … متغیر است. هرچه مدیریت سرمایه بهتر و تجربه بیشتر باشد، بازده مورد نظر افزایش خواهد داشت. بازده قابل قبول به مواردی مانند سبک سرمایه‌گذاری، ریسک، نرخ بهره و تورم، ماهیت دارایی و هزینه‌های معاملات مرتبط است.
3. حجم معاملات
تعداد سهم‌های خریداری‌شده توسط سرمایه‌گذاران، حجم معاملات نامیده میشود. واحد شمارش دارایی‌ها در بازارهای مختلف، متفاوت است. با تقسیم دارایی بر قیمت واحد هر سهم، حجم معاملات آن سهم در بازارهای مالی مشخص میشود. در واقع تعیین حجم معاملات نسبت به میزان ریسک ضروری است. ورود با حجم بالا همان‌طور که ریسک بالاتری دارد امکان ضرر بیشتری نیز خواهد داشت.
یکی از روش‌های مرسوم این است که، تمام دارایی در یک سهم سرمایه‌گذاری نشود و با خرید از سهم‌های متفاوت، تعیین حد ضرر برای آنها و خروج به موقع، می‌توانید تنها بخشی از سرمایه را در ریسک قرار دهید. با این کار هم بازده تصمیمات مختلف را دریافت می‌کنید و هم در زمان اشتباه و زیان تمام سرمایه خود را از دست نمی‌دهید.
4. نسبت بازده به ریسک
یکی دیگر از شاخص‌های مهم و کابردی، نسبت بازده به ریسک است. بررسی این مورد در واقع نشان‌دهنده این است که در ازای تحمل این حجم از ریسک، چه میزان سود دریافت می‌کنم. با تقسیم بازده مورد انتضار بر ریسک، می‌توانید در هر بازه عدد مشخصی داشته باشید که کمترین مقدار مجاز برای محاسبه آن عدد 1 است. در واقع در مقطع‌های مختلف میزان ریسک‌پذیری در بدترین حالت، باید برابر بازده احتمالی باشد.
این شاخص باعث کنترل کردن رفتارهای هیجانی میشود و به ما اجازه نمی‌دهد در زمان‌هایی که سود لازم را کسب نمی‌کنیم، اقدام به انجام معامله بی‌ارزش کنیم. در اینکه ریسک بالاتر سود بالاتر به همراه دارد شکی نیست، اما این در زمانی است که همه‌چیز درست پیش‌بینی‌شده و با اتکا بر مهارت و تجربه باشد. در غیر این‌صورت با زیان‌های سنگین همراه خواه بود. در نتیجه سودهای خیلی بزرگ، انتخابی درست و منطقی نیستند و ممکن است زیان‌های جبران‌ناپذیری داشته باشند.
5. نسبت افت به سرمایه
در واقع اختلاف سطح دارایی قبلی و بعد از معاملات زیان‌ده، نسبت افت سرمایه را مشخص میکند. به تعریفی دیگر، میزان افت قیمت سهم را در یک بازه زمانی نسبت افت به سرمایه می‌نامند. به دلیل انجام معاملات ناموفق یا زیان‌ده، میزان دارایی کاهش می‌یابد و این در صورتی اتفاق می‌افتد که معامله‌گران موفق و با تجربه از گزند زیان‌های بزرگ در امان هستند.
باید همواره به این مسئله دقت داشته باشیم که ماندگاری در بازار رکن اول است و پس‌ازآن باید به فکر درآمدهای بیشتر باشیم. سودهای دوره‌ای که در پایان منجر به زیان بزرگ شوند اصلا پیشنهاد نمی‌شود.
عوامل تاثیر گذار در مدیریت سرمایه
روش‌های متعددی برای مدیریت سرمایه وجود دارد که در ادامه به توضیح بعضی از آنها خواهیم پرداخت:
شناخت از بازار مورد نظر
شناخت و داشتن اطلاعات کافی برای سرمایه‌گذاری در هر بخشی لازم است. بازار سرمایه، بازاری پیچیده است که از چند حیث باید مورد بررسی قرار گیرد. لازمه ورود و موفقیت در این بازار آموزش دیدن و توانایی تحلیل است. پس با توجه به بازار دلخواه خود آموزش ببینید و اطلاعات کسب کنید.
سیستم معاملاتی مناسب خود را انتخاب کنید
با توجه به شخصیت و سبک معاملاتی خود، یک استراتژی معاملاتی مناسب انتخاب کنید و بر اساس آن پیش روید. روحیات افراد، میزان دارایی، هدف و … از عواملی است که میتواند در انتخاب استراتژی موثر باشد.
از رفتارها و تصمیمات هیجانی و بدون منطق دوری کنید چرا که برای شما زیان به همراه دارند و در مواقع زیان اعتماد به نفس خود را حفظ کنید.
تنوع سبد دارایی
سبد سرمایه‌گذاری متنوع برای خود بسازید تا بتوانید ریسک را کاهش دهید و در صورت زیان یک حوزه، بخش‌های دیگر زیان نکنند و به اصل سرمایه خدشه‌ای وارد نشود.
چند توصیه مهم و کاربردی دیگر برای مدیریت بهتر سرمایه
- مهمترین رکن، ماندگاری در بازار است و در مراحل بعد باید به فکر کسب سود باشیم.
- در صورت سرمایه‌گذاری در چند بخش، حداقل ریسک را میان حوزه‌های مختلف تقسیم کنید.
- در صورت علاقه به دریافت سودهای کلان باید ریسک زیان‌های جبران‌ناپذیر را بپذیرید.
- در محاسبه نسبت بازده به ریسک حداقل مقدار مجاز عدد یک است.
- حداکثر میزان ریسک تعیین‌شده برای هر معامله باید 3 درصد باشد.
- قبل از شروع هر معامله‌ای باید ریسک و بازده مورد نظر آن معامله را بررسی کنید.
- میزان حد ضرر باید مشخص باشد و به آن پایبند باشید.در صورت وجود چند معامله زیان ده باید به معاملات خود پایان دهیم و به دنبال استفاده از استراتژی بهتری باشیم.
استراتژی‌های موجود در مدیریت سرمایه
با توجه به روحیات شخص و میزان ریسک‌پذیری، می‌توان سه استراتژی برای مدیریت سرمایه بیان کرد. در ادامه به توضیح آنها خواهیم پرداخت:
1. استراتژی محتاطانه
در این سبک افراد به امنیت سرمایه خود فکر می‌کنند و دید بلندمدت دارند. ریسک‌پذیری این معاملات بسیار پایین است و نوسانات بازار تاثیر چندانی بر آن ندارد. صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت نمونه‌ای از این سبک از معاملات هستند.
2. استراتژی تهاجمی
سرمایه‌گذاران در این سبک سود بالا را مدنظر دارند. دید آنها کوتاه‌مدت است. در کنار پذیرش ریسک بالا به دنبال سود بالا هستند و برای این افراد خریدوفروش سهام یا سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سهامی میتواند جذاب باشد.
3. استراتژی پوششی
این سبک از سرمایه‌گذاری متعادل است و در بین دو سبک دیگر قرار می‌گیرد. تنوع این نوع از استراتژی‌ها بسیار بالاست و نمی‌توان تعریف دقیقی برای آنها بیان کرد. روش‌های مختلفی برای کنترل ریسک و بازده در بازه‌های زمانی متفاوت وجود دارد، که فعالان حرفه‌ای بازار از آنها استفاده می‌کنند.
سخن آخر
برای انجام یک سرمایه‌گذاری موفق نیاز به مدیریت سرمایه خود داریم. مدیریت سرمایه در واقع بررسی عوامل مختلف برای جلوگیری از زیان و کسب سود است، که به بقا سرمایه ما کمک میکند.
میزان ریسک و بازده قبل از انجام هر معامله‌ای باید بررسی شود.
سودهای نجومی و علاقه به کسب آنها، در مواردی باعث زیان‌های سنگین میشود. هرچه میزان سود بالاتر باشد میزان ریسک بیشتری باید متحمل شویم. تشکیل سبدی متنوع از سهام‌های مختلف به کاهش زیان ما کمک میکند. برای مدیریت سرمایه لازم است استراتژی خاص خود را انتخاب کنید و به آن پایبند باشیم.
نگاه به سرمایه‌گذاری در بورس باید میان‌مدت تا بلندمدت باشد
تهران- ایرنا- مدیرعامل فرابورس گفت: بازار سرمایه یک بازار حرفه‌ای است و نگاه به آن باید میان‌مدت تا بلندمدت و تصمیمات اتخاذ شده به دور از هرگونه هیجانی باشد.
به گزارش روز چهارشنبه روابط عمومی فرابورس ایران، امیر هامونی با اشاره به استقبال بی‌نظیر عموم مردم افزود: در بحث اقتصاد مقاومتی بر مردمی کردن بازار سرمایه تاکید شده است و این امر در کشورهای توسعه‌یافته به کمک صندوق‌های سرمایه‌گذاری و نهادهای مالی حرفه‌ای محقق شده است.
به گفته هامونی بازار سرمایه کشور نیز در این زمینه در حال گذار به سمت مردمی شدن است که موضوعاتی نظیر آزادسازی سهام عدالت و نیز عرضه‌های اولیه بزرگ به خوبی مصداق این موضوع است.
وی با تاکید بر اینکه حضور مردم در بازار سرمایه باید براساس پس‌انداز آنها و نه از طریق فروش ملک، خودرو یا دریافت وام باشد، عنوان کرد: قرار نیست به هر قیمتی مردم در بازار سرمایه حضور پیدا کنند مثلا خانه یا اتوموبیل خود را بفروشند؛ چرا که این روش غلطی است و سرمایه اصلی زندگی آنها را در معرض ریسک زیادی قرار میدهد.
مدیرعامل فرابورس با بیان اینکه مردم و سرمایه‌گذاران باید با شناخت کافی از ماهیت بازار سرمایه و کسب آگاهی و دانش در این بازار حضور پیدا کنند، بیان کرد: در دنیا بحث نهضت سواد آموزی مالی قدمت چند ده ساله دارد و استانداردهای بین‌المللی برای آن تعریف شده است که مجموعه‌ای از دانش‌ها، مهارت و رفتار و گرایشات مالی را شامل میشود.
هامونی با اشاره به اینکه داشتن سواد مالی موجب ارتقای رشد مالی فرد و در نهایت رشد اقتصادی جامعه میشود، اظهار کرد: این روزها خیلی از افراد در مورد بورس و بازار سرمایه و نحوه ورود به آن سوال می‌کنند و در محافل مختلف صحبت‌های زیادی در مورد این بازار مطرح میشود، اما باید توجه کرد که رشد بی‌سابقه اخیر در بازار سرمایه را نمی‌توان همواره برای آینده نیز تضمین کرد زیرا بروز نوسان در این بازار همیشه محتمل است.
مدیرعامل فرابورس ادامه داد: ضروری است سرمایه‌گذاران با علم به این موضوع و توجه به این نکته که نوسان قیمت‌ها ذات این بازار است، اگر تسلط و آشنایی کافی و کامل با مباحث بورسی و بازار سرمایه ندارند از مشورت افراد خبره برای ورود به این بازار استفاده کنند.
به گفته هامونی شرکتها و نهادهای مالی، مشاوران سرمایه‌گذاری، صندوق‌های سرمایه‌گذاری و سبدگردان‌های دارای مجوز از سازمان بورس و اوراق بهادار از مهمترین نهادهایی هستند که برای ورود به بازار سرمایه از مشورت و تخصص آنها می‌توان بهره برد و فهرست آنها در سایت سازمان به نشانی www.Seo.ir قابل مشاهده است.
مدیرعامل فرابورس همچنین به شبکه‌های مجازی که اقدام به سیگنال‌فروشی می‌کنند، اشاره کرد و افزود: اعتماد به سیگنال‌های ارائه‌شده در فضای مجازی و در شرایط صعودی بازار شاید بازدهی کوتاه‌مدتی را نصیب سرمایه‌گذاران کند، اما غفلت سرمایه‌گذاران تازه‌وارد از دریافت مشاوره و تخصص نهادهای مالی دارای مجوز برای سرمایه‌گذاری صحیح و اصولی در بازار سرمایه طبیعتا مشکلات و تبعاتی را برای آنها در میان مدت تا بلندمدت به همراه دارد.
هامونی با اشاره به هیجان های موجود در بازار سرمایه خاطرنشان کرد: در خصوص بحث هیجان در بازار سهام باید گفت در چند روز پس از شهادت سردار سلیمانی شرایط خاصی در بازار سرمایه حاکم بود و به ویژه افراد تازه‌وارد، صف‌های فروش سنگینی را در بسیاری از سهام مختلف رقم زده بودند، در این زمینه نتایج بررسی ما نشان داد ۴۷ درصد از سرمایه‌گذارانی که در صف‌های فروش قرار داشتند کمتر از ۸ ماه و ۶۷ درصد کمتر از ۱۸ ماه سابقه فعالیت در این بازار را داشتند که این افراد طبیعتا با مشاهده افت و خیزهای بازار دچار استرس می‌شوند و هیجان خود را به صورت سفارش‌های خرید و فروش سنگین وارد سامانه می‌کنند.
مدیرعامل فرابورس با بیان اینکه در آن روزها هلدینگ‌ها، حقوقی‌های بزرگ و . با خرید سهام از بازار حمایت کردند، اشاره کرد: پس از فروکش کردن هیجانات بازار، خریداران بازدهی ۱۵ تا ۲۰ درصدی را کسب کردند که به خوبی نشان میدهد به این بازار باید با دید میان‌مدت تا بلندمدت نگاه کرد و از هیجانات پرهیز کرد.
چقدر می‌توان به گردش اطلاعات در بورس تهران اعتماد کرد؟
به نقل از هفته نامه تجارت فردا:
شفافیت ذاتا یکی از مشخصات بازار سرمایه است که این مشخصه را در سایر بازارها نمی‌توان مشاهده کرد. گرچه ممکن است گاهی استثنائاتی هم وجود داشته باشد، اما شفاف بودن ماهیت جدایی ناپذیری است که بورس را متمایز میکند و این اطمینان را به سرمایه‌گذاران و سرمایه‌پذیران میدهد تا در آن با دغدغه کمتری فعالیت کنند. در بسیاری از موارد، بورس را اتاق شیشه‌ای می‌دانند که هیچ نکته و مطلبی دور از چشم‌های سرمایه‌گذاران و همچنین نهادهای ناظر باقی نمی‌ماند و در بالاترین درجه شفافیت، هرکسی بر اساس اطلاعاتی که میزان دسترسی به آن برای همه افراد یکسان است و در حقیقت رانت اطلاعاتی وجود ندارد، به سرمایه‌گذاری در آن میپردازد.
به طور کلی، در بازار سرمایه همواره اطلاعات قبل از معامله، درجریان معامله و بعد از معامله دردسترس همگان قرار می‌گیرد و گزارشات دوره‌ای و موردی، اطلاعیه‌ها و شفاف‌سازی‌ها هم ابزارهایی هستند که به جریان صحیح اطلاعات کمک می‌کنند تا ما بتوانیم بازار شفاف، کارا و منصفانه‌ای را شاهد باشیم. در تمامی بورس‌های دنیا معیارهای مشخصی برای سنجش شفافیت بورس‌ها ذکر میشود که بنابر اظهارات رسمی مسئولان سازمان بورس، خوشبختانه بورس تهران در رده پنجم شفافیت بورس‌های جهان قرار دارد؛ چرا که شرکت‌های بورسی و فرابورسی عملا در طول یک سال، حداقل 16 مرتبه اقدام به افشای اطلاعات می‌کنند و اکثر این شرکتها هم زمانبندی افشا را با دقت رعایت می‌کنند. البته این درست است که بورس ما با شرایط آرمانی از لحاظ کارایی و شفافیت فاصله دارد، اما وضعیت شفافیت امروز بازار ماحاصل تکامل و تکوینی است که طی سال‌ها متمادی فعالیت بورس، به وجود آمده است و واضح است که توجه به عوامل زمینه‌ای و شرایط اقتصاد کشور، تطبیق قوانین با سایر بورس‌های بزرگ و معتبر جهانی و مهمتر از همه درس آموخته‌های منحصر بفردی که بورس ما ماهیت اصلی تصمیمات سرمایه‌گذاری شاهدش بوده همگی عواملی بودند که به شفاف‌تر شدن بازار کمک کرده‌اند.
از سوی دیگر، همزمان با بلوغ بورس، قوانین و مقررات نیز در راستای افزایش شفافیت به عنوان رکن اساسی بازار تغییر کرده یا بنابر نیاز روز وضع شده‌اند و البته بخش عمده‌ای از آنها نیز با نظر متخصصان نهادهای مالی، کانون نهادهای مالی، کانون کارگزاران، فعالان اقتصادی و اساتید دانشگاه تهیه و ارائه شدند که نشان دهنده مشارکت و همسویی همه ذینفعان برای افزایش شفافیت در بازار است. از سویی دیگر، نهاد ناظر با تعیین معیارهایی همواره گزارش مربوط به رتبه‌بندی شرکت‌های پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران را براساس امتیاز کیفیت افشا و اطلاع‌رسانی منتشر میکند که خود اطلاعات مفیدی را به سرمایه‌گذاران ارائه میدهد. در یک جمع‌بندی باید گفت که اگرچه ممکن است، نواقصی وجود داشته باشد و حتی در برخی موارد هم قوانین و مقررات ناکارآمد یا محدودکننده‌ای ایجاد شده، اما در کل از منظر شفافیت، بورس ما نمره خوبی کسب کرده است. البته انتظار این است که همزمان با افزایش عمق و ارزش بازار و همچنین اعتماد کنونی مردم به بورس بتوان به ایده‌آل مدنظر نزدیک‌تر شد. آنچه امروز چاشنی رونق بورس و موجب استقبال آحاد مردم از این بازار است، شاید شفافیتی باشد که در دیگر بازارها مشاهده نشده است و قطعا اگر این شفافیت کاهش یابد، باید منتظر فاجعه در عرصه اقتصاد کشور بود.
شاید امروز حجم بالای نقدینگی و افزایش روزانه آن، مهمترین عاملی باشد که باعث افزایش اقبال به بازار و رشد شاخص بورس شده است؛ اما نباید از این نکته غافل شد که ایجاد حباب قیمت سهام در رابطه مستقیم با کاهش شفافیت است و قطعا کیفیت افشاگری اطلاعات و جریان آزاد آن، بی ثباتی بازدهی را کاهش و از افزایش کاذب قیمت‌ها جلوگیری میکند. از این رو، ممکن است بازار در کوتاه مدت و درفضای غیرشفاف دچار اشتباه شود، اما مطمئنا در بلندمدت این اشتباه خود را تصحیح میکند. نکته دیگر در خصوص برنامه افزایش آگاهی سرمایه‌گذاران نسبت به سازوکارهای بازار سرمایه است؛ چرا که بازار ما نسبتا جوان است و افراد زیادی با تجربه و دانش کم، امروز در آن ورود پیداه کرده‌اند. مسأله بعدی وضع و اجرای قوانینی پویا و کارآمد است که این اطمینان را برای سرمایه‌گذار و ناشر فراهم آورد که در فضایی شفاف به فعالیت مشغولند و نتیجتا باید در قبال هر فعالیت‌ها و تصمیمات خود پاسخگو باشند. نکته دیگر بحث خصوصی سازی است که از آن می‌توان به عنوان محور شفافیت بازار نام برد و در کنار سایر عوامل، آن را با اهمیت تلقی کرد؛ چرا که سازوکار خصوصی‌سازی باعث عمومی‌سازی اقتصاد و نتیجتا بورس میشود که نهایتا منجر به پاسخگو شدن شرکتها و افزایش مشارکت مردمی خواهد شد. از این رو، این انتظار از قانون‌گذار و نهاد ناظر وجود دارد که علاوه بر وظیفه فرهنگ‌سازی و آموزش مردم، کاهش زمان اطلاع‌رسانی و افزایش کیفیت آن، اصلاح کیفیت گزارشگری و ملزم کردن ناشران به افشای اطلاعات، در تعامل با سایر بخش‌های اقتصاد خصوصی‌سازی بنگاه‌ها و عمومی‌سازی بورس را تسهیل کند.
خصوصی‌سازی یکی از روش‌های افزایش شفافیت در بورس و اقتصاد است و راهکارهای قانونی آن در ایران با پشتوانه سیاست‌های کلی اصل چهل و چهار قانون اساسی تعریف شده است. یکی از مهمترین این راهکارها عرضه بنگاه‌های دولتی در بورس است که به نظر می‌رسد، همزمان با رونق و رشد این بازار بهترین فرصت برای خصوصی‌سازی واقعی و مشارکت مردم فراهم شده و ما امروز شاهد عرضه شرکت‌های دولتی به صورت مستقیم و در قالب صندوق‌های قابل ماهیت اصلی تصمیمات سرمایه‌گذاری معامله هستیم و از این رو، باید این دوره را عصر جدید خصوصی‌سازی دانست که هم دولت و هم مردم حساسیت و جذابیت این فرصت را دریافته و درک کرده‌اند. عرضه‌های دولتی‌ای که میتواند با توجه به اندازه بنگاه‌ها و شرایط آنها، عطش سرمایه‌گذاران را پاسخ گفته و علاوه بر کمک به افزایش ارزش پایه بازار و ایفای تعهدات دولت در ارتباط با الزام به واگذاری بنگاه‌ها، شفافیت را برای اقتصاد به ارمغان آورد. شفافیتی که به واسطه ورود این شرکتها به بازار از طریق افشای اطلاعات و گزارشگری مستمر عملکرد، حاصل میشود و بدیهی است که مشکلات و ابهامات روش‌های گذشته را نخواهد داشت. هنگامی که یک شرکت دولتی که عملا مردم از کم و کیف فعالیت آن بی‌خبر بوده‌اند در بورس عرضه میشود، طبیعتا کیفیت پاسخگویی مدیران و دقت آنان در تصمیم‌گیری‌ها افزایش می‌یابد و مطالبه‌گری سهامداران در کنار اضافه شدن نهاد ناظری چون سازمان بورس منجر به اخذ تصمیماتی متفاوت و عملکردی مسئولانه‌تر خواهد شد. همچنین متخصصان بازار و شرکت‌های مشاور سرمایه‌گذاری در هر مقطع زمانی که سهم دچار نوسانات زیاد میشود، از طریق سامانه «تدان» می‌توانند پاسخ سوالات خود را از مدیران شرکتها دریافت کنند و سهامداران نیز می‌توانند از طریق سازوکارهای قانونی در تصمیمات مدیریتی شرکتها سهیم شوند. البته باید یادآور شد که عرضه‌های دولتی علاوه بر شفافیت، مشارکت مردمی و افزایش ارزش پایه بازار، برای دولت مزایایی چون مولدسازی دارائی‌ها و تأمین مالی آسان‌تر از طریق ابزارهای بدهی و سرمایه را نیز به همراه خواهد داشت.
امیر تقی‌خان تجریشی، مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری گروه توسعه ملی(وبانک)
دیدگاه شما