چگونه بهترین ارزهای دیجیتال را برای سرمایه گذاری شناسایی کنیم؟
اگر در زمانی که بیت کوین 1 دلار بود آن را خریداری می کردید، امروز تبدیل به یکی از میلیونرهای جهان شده بودید. برخی از سرمایه گذاران ابتدایی ارزهای دیجیتال موفق شدند تا پتانسیل بیت کوین را زودتر از باقی افراد شناسایی کنند و با خرید زودهنگام، امروزه از اشخاص ثروتمند جهانی هستند. اما بیت کوین تنها ارز دیجیتال موفق بازار نیست و طی چند سال اخیر صدها ارز دیجیتال دیگر نیز موفق شده اند تا رشد های قیمتی خوبی را تجربه کنند.
اگر در زمانی که بیت کوین 1 دلار بود آن را خریداری می کردید، امروز تبدیل به یکی از میلیونرهای جهان شده بودید. برخی از سرمایه گذاران ابتدایی ارزهای دیجیتال موفق شدند تا پتانسیل بیت کوین را زودتر از باقی افراد شناسایی کنند و با خرید زودهنگام، امروزه از اشخاص ثروتمند جهانی هستند. اما بیت کوین تنها ارز دیجیتال موفق بازار نیست و طی چند سال اخیر صدها ارز دیجیتال دیگر نیز موفق شده اند تا رشد های قیمتی خوبی را تجربه کنند.
پس اگر رشد قیمت بیت کوین را از دست داده اید، نگران نباشید. بازار ارزهای دیجیتال با هزاران رمزارز متنوع همچنان فرصت های بسیاری را در اختیار شما قرار می دهد. همین امروز ارزهای دیجیتال بسیاری در بازار هستند که با قیمت بسیار کمی به فروش می رسند و ممکن است طی چند سال آینده قیمت آنها چند برابر شود. اما سوال اصلی این است که چگونه می توان یک ارز دیجیتال مناسب سرمایه گذاری را پیدا کرد؟ از کجا می توانیم بدانیم که یک ارز دیجیتال می تواند در چند سال آینده قیمت چندبرابری پیدا کند؟
چه عواملی در شناسایی ارزهای مناسب سرمایه گذاری به ما کمک می کند؟
شناخت بازار ارزهای دیجیتال
مهم ترین قدم قبل از سرمایه گذاری در این نحوه ثروتمند شدن از طریق بازار سهام بازار، شناخت و درک ارزهای دیجیتال است. شما باید با ارزهای دیجیتال، فناوری آنها، نحوه عملکرد و عواملی که می تواند تغییرات قیمتی در این بازار را رقم بزند آشنا باشید. داشتن دانش کافی پیرامون کلیت بازار ارزهای دیجیتال در شناسایی فرصت های سرمایه گذاری رمزارزها به شما کمک می کند.
ارزش ارز دیجیتال
طبیعی است که در نگاه اول توجه هر سرمایه گذاری به قیمت ارز دیجیتال جلب می شود. در بازار ارزهای دیجیتال هزاران توکن و کوین متنوع وجود دارد که هرکدام قیمت متفاوتی دارند، برخی تصور می کنند که هرچه قیمت یک ارز دیجیتال بیشتر باشد ارزش آن نیز بیشتر است و گزینه بهتری برای سرمایه گذاری خواهد بود.
در حالی که این تفکر اشتباهی است و بسیاری از ارزهای دیجیتال موفق امروزه با قیمت بسیار پایینی مسیر خود را شروع کرده اند و برعکس برخی از ارزهای دیجیتالی که امروزه هیچ جایگاهی در بازار ندارند روزگاری قیمت بسیار بالایی را داشتند.
برای شناسایی پتانسیل یک ارز دیجیتال مهم است که روند قیمتی آن را بررسی کنید نه قیمتی که امروزه دارد. اینکه در گذشته و در نوسانات قیمتی بازار چگونه عمل کرده است و آیا در مجموع مسیر رو به رشدی داشته است یا خیر.
کاربرد و هدف ارز دیجیتال
ارزهای دیجیتال برای اینکه بتوانند رشد قیمتی و آینده خوبی داشته باشند، باید هدف و کاربرد داشته باشند. ارزهای دیجیتال معتبر بازار سندی به نام وایت پیپر منتشر می کنند که در آن جزئیات و هدف ارز دیجیتال مشخص شده است. مطالعه این وایت پیپر می تواند اطلاعات بسیار مفیدی را در اختیار شما قرار دهد، به عنوان مثال ممکن است ارز دیجیتال عرضه شده جامعه بزرگی از مردم را تحت تاثیر قرار دهد و یا مشکل بزرگی در بازار و صنعت بلاک چین رفع کند، موضوعی که در نهایت می تواند باعث ارزشمند شدن آن شود.
تیم توسعه ارز دیجیتال
شناسایی تیم توسعه ارز دیجیتال نیز اهمیت زیادی دارد. خالق ارز دیجیتال کیست؟ چه کسانی در توسعه آن نقش دارند؟ در گذشته آنها چه کارهایی انجام داده اند و آیا سابقه خوبی از آنها وجود دارد؟ بسیاری از پروژهای موفق امروزه بازار توسعه دهندگان و بنیانگذاران معتبری داشته اند و ممکن است پروژه موفق آینده نیز توسط یکی از این افراد معتبر و شناخته شده بازار عرضه شود.
علاوه بر شناسایی و ماهیت توسعه دهندگان، روند توسعه ارز دیجیتال نیز اهمیت زیادی دارد. بررسی اینکه ارز دیجیتال از زمان عرضه خود چه بهبودها و ارتقاهایی را به خود دیده است می تواند اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار دهد. ارز دیجیتالی که تیم توسعه آن به طور فعال در حال رفع مشکلات و بهبود خدمات آن هستند طبیعی است که شانس بیشتری برای موفقیت و رشد قیمتی داشته باشد.
از کجا ارزهای دیجیتال آینده دار را بخریم؟
در نهایت پس از شناسایی ارزهای دیجیتال آینده دار، زمان این است که سرمایه گذاری در آن پروژه را آغاز کنید. برخی از این ارزهای دیجیتال ممکن است همانند بیت کوین و اتریوم شناخته شده نباشند و شما نیازمند یک صرافی با بازاری بزرگ هستید تا ارزهای مورد نظر شما را پشتیبانی کند. یکی از بهترین صرافی های داخلی برای شروع سرمایه گذاری و خرید و فروش ارز دیجیتال در حال حاضر سرمایکس نام دارد.
صرافی ارز دیجیتال سرمایکس بیش از 600 ارز دیجیتال متنوع را پشتیبانی می کند و با ثبت نام در این صرافی می توانید معاملات تمام این ارزهای دیجیتال را با بهترین قیمت و کمترین کارمزد نحوه ثروتمند شدن از طریق بازار سهام آغاز کنید. همچنین با کیف پول داخلی و پیشرفته این صرافی، نگهداری و انتقال امن و راحت تقریبا تمام ارزهای دیجیتال پشتیبانی شده در بازار معاملاتی سرمایکس امکان پذیر است.
سهم زنان از ابتلا به ایدز در ایران چقدر است؟
معاون پژوهشی مرکز تحقیقات ایدز ایران گفت: براساس آمار تخمین زده شده تعداد مبتلایان به بیماری اچ. آی. وی بالغ بر حدود ۵۵ هزار نفر در کشور است، اما آمار ثبت شده بالغ بر حدود ۲۳ هزار نفر فرد زنده است و این اختلاف موجود حاکی از آنست که افرادی مبتلا به این بیماری هستند، اما از بیماری خود بی خبر هستند!
معاون پژوهشی مرکز تحقیقات ایدز ایران گفت: با بررسی‌های انجام شده در خصوص انتقال اچ. ای. وی طی سال‌های گذشته، رابطه جنسی محافظت نشده از اعتیاد تزریقی پیشی گرفته است و با انتقال این بیماری از طریق اعتیاد تزریقی کمتر مواجه‌ایم.
سید‌احمد سید‌علی‌نقی در گفتگو با تسنیم به تشریح وضعیت بیماری اچ. ای. وی در کشور پرداخت و اظهار داشت: براساس آمار تخمین زده شده تعداد مبتلایان به بیماری اچ. آی. وی بالغ بر حدود ۵۵ هزار نفر در کشور است، اما آمار ثبت شده بالغ بر حدود ۲۳ هزار نفر فرد زنده است و این اختلاف موجود حاکی از آنست که افرادی مبتلا به این بیماری هستند، اما از بیماری خود بی خبر هستند!
ثبت ۲۳ هزار فرد مبتلا به HIV در ایران
وی با بیان اینکه در کشور اولویت باید بر تشخیص و شناسایی این افراد در جهت ارائه خدمات مراقبت و درمان باشد، افزود: باتوجه به اینکه درمان به نوعی از انتقال این بیماری در جامعه پیشگیری می‌کند از تعداد حدود ۲۳ هزار مبتلای زنده ثبت شده تعداد حدود ۱۶ هزار نفر برای دریافت خدمات به مراکز مشاوره بیماری رفتاری در سطح کشور مراجعه می‌کنند.
علی نقی خاطر نشان کرد: یکی از مشکلاتی که در خصوص این بیماری با آن مواجه ایم تفاوت بین آمار تخمین و موارد ثبت شده است، یعنی افرادی هستند که مبتلا به این بیماری هستند، اما از آن بی اطلاع‌ا‌ند و در صورت داشتن رفتار‌های پرخطر ممکن است عفونت اچ آی وی را به دیگران منتقل کنند.
سهم دو رقمی زنان در ابتلا به ایدز
وی با اشاره به اینکه شناسایی تعداد مبتلایان به این بیماری تنها به منظور ثبت و گزارش دهی آمار نیست، گفت: تلاش ما بر اینست تا بتوانیم خدمات مراقبت و درمان مرتبط با اچ. ای. وی را به مبتلایان ارائه بدهیم تا انتقال این بیماری در جامعه کاهش یابد.
علی نقی اضافه کرد: در آمار تجمیعی ثبت شده که حدود ۴۳ هزار نفر است، بالغ بر ۸۱ درصد از مبتلایان به این بیماری را مردان و ۱۹ درصد را زنان تشکیل می‌دهد. این در حالیست که سهم زنان در ابتلا به اچ. ای. وی در مقایسه با سال‌های گذشته که درصد آن تک رقمی نحوه ثروتمند شدن از طریق بازار سهام بوده متآسفانه این درصد دو رقمی شده است و این موضوع نشان می‌دهد که سهم زنان از ابتلا به این بیماری در حال افزایش است و این موضوع در سطح کشور و جامعه به عنوان یک زنگ خطر است.
تشریح راه‌های انتقال HIV در ایران
معاون پژوهشی مرکز تحقیقات ایدز ایران به تشریح راه‌های انتقال این بیماری در آمار تجمیعی پرداخت و افزود: بالغ بر حدود ۵۸ درصد از افراد از طریق اعتیاد تزریقی، حدود ۲۴ درصد رابطه جنسی محافظت نشده، انتقال از مادر به کودک ۱.۷ درصد و حدود دو دهم درصد از طریق فرآورده‌های خونی به این بیماری مبتلا شده‌اند.
علی نقی با اشاره به اینکه در حدود ۱۶ درصد از موارد، راه انتقال این بیماری نامشخص است و این احتمال وجود دارد که موارد نامشخص در ارتباط با انتقال از طریق رابطه جنسی باشد، گفت: این آمار تجمعی می‌باشد، اما با بررسی‌های انجام شده طی سال‌های گذشته انتقال این بیماری از طریق رابطه جنسی محافظت نشده از اعتیاد تزریقی پیشی گرفته است و با انتقال آن از اعتیاد تزریقی کمتر مواجه‌ایم و این بررسی نشان می‌دهد که سهم انتقال در رابطه جنسی محافظت نشده در حال افزایش است و این موضوع زنگ خطری است برای همه که به راه‌های پیشگیری در سطح جامعه توجه بیشتری داشته باشند.
سهم ۴۰ درصدی رابطه جنسی در انتقال ایدز
این پژوهشگر حوزه اچ. آی. وی با ابراز نگرانی در خصوص رابطه جنسی پرخطر، ادامه داد: براساس آمار تفکیکی انجام شده سالیانه حاکی از سهم انتقال این بیماری از طریق رابطه جنسی پر خطر است که به بیش از ۴۰ درصد هم می‌رسد.
علی نقی یادآور شد: در خصوص فرآورده‌های خونی نیز براساس آمار تجمعی تاکنون در این حوزه انتقال بیماری بسیار پایین بوده است و مردم خیال شان راحت باشد که هم اکنون در این مورد انتقال وجود ندارد و خون سالم دریافت می‌کنند.
وی همچنین به سن مبتلایان اشاره کرد و افزود: بیشترین گروه سنی مبتلا به این بیماری جوانان ۲۵ تا ۳۹ سال است، اما همه باید آگاه باشیم که اچ. آی. وی یک بیماری مزمن است و کشنده نیست و در صورتی که فرد پایبند به درمان باشد و دارو‌های خود را مصرف کند می‌توان این بیماری را کنترل کند و عمر وی همانند سایر افراد جامعه باشد.
جمعیت‌های کلیدی برای مبتلایان به بیماری اچ آی وی
علی نقی در ادامه در خصوص بروز بیماری اچ پی وی یا زگیل تناسلی و تآثیر آن بر انتقال اچ. ای. وی پاسخ داد: نباید جامعه را بیش از حد نگران کرد. این در حالیست که در یک رابطه جنسی محافظت نشده شانس ابتلا به هر بیماری آمیزشی وجود دارد و برای ابتلا به بیماری‌هایی همچون هپاتیت بی، اچ پی وی و اچ. آی. وی عوامل بسیاری نقش دارند و تنها یک عامل موثر نیست.
وی اضافه کرد: باتوجه به جمعیت‌های کلیدی که برای مبتلایان به بیماری اچ آی وی تعریف شده است این افراد شامل معتادین تزریقی، زنان و مردان در معرض خطر اچ. ای. وی و ترنس‌ها (ترا جنسیتی) می‌باشند که میزان شیوع اچ. آی. وی در مقایسه آنها با افراد عادی جامعه بالاتر است و با مطالعاتی که نحوه ثروتمند شدن از طریق بازار سهام بر روی همه گروه‌ها انجام شده است به جز زندانیان که شیوع اچ آی وی آنها کمتر از یک درصد است، اما در مابقی گروه‌ها شیوع ابتلا به این بیماری بیش از یک درصد است. این در حالیست که در سایر افراد عادی جامعه این میزان حدود سه دهم درصد است و این به دلیل رفتار‌های پر خطری است که برخی گروه‌های کلیدی می‌توانند داشته باشند و افراد را در معرض ابتلا به این بیماری و یا سایر بیماری‌های آمیزشی قرار دهد.
تقبل هزینه درمان مبتلایان از سوی وزارت بهداشت
علی نقی همچنین در خصوص میزان هزینه‌های درمان دارویی این بیماری گفت: هزینه درمان مبتلایان به این بیماری را وزارت بهداشت متقبل شده است و مبتلایان بابت درمان مبلغی پرداخت نمی‌کنند و دارو‌ها به صورت رایگان در مراکز مشاوره بیماری‌های رفتاری در سطح کشور در اختیار آنها قرار می‌گیرد.
وی ادامه داد: دارو‌هایی که در درمان اچ آی وی کاربرد دارد در داروخانه‌های معمولی وجود ندارد و باتوجه به اینکه عمده این دارو‌ها تولید داخلی کشور هستند شرکت‌های تولید دارو این پتانسیل را دارند که در دراز مدت نسبت به تولید آنها اقدام کنند و در صورتی که مشکل تآمین مواد اولیه نداشته باشند می‌توانند نسبت به تولید داروی با کیفیت اقدام کنند.
علی نقی همچنین این نکته را یادآور شد که در سراسر کشور حدود ۱۲۰ مرکز مشاوره بیماری‌های رفتاری وجود دارد که خدمات و درمان رایگان را به افراد مبتلا به این بیماری ارائه می‌دهند و علاوه بر این مراکز، تعداد ۳۷ باشگاه یاران مثبت در سطح کشور زیر نظر بهزیستی فعالیت دارند که مبتلایان می‌توانند از خدمات مربوط به حوزه حمایت‌های اجتماعی و روانی بهره‌مند شوند.
میزان ابتلای ایدز در استان‌ها
معاون پژوهشی مرکز تحقیقات ایدز ایران در ادامه در پرسش خبرنگار در خصوص بیشترین میزان ابتلای این بیماری در استان‌ها، پاسخ داد: در استان‌های مرزی نسبت به سایر استان‌ها بیشتر با میزان ابتلا به بیماری اچ آی وی مواجه ایم. به طوری که در استان‌هایی که مهاجر‌پذیری بیشتری وجود دارد و تبادلات آن با خارج مرز‌ها بیشتر می‌باشد میزان شیوع و ابتلا به بیماری نسبت به استان‌های مرکزی مقداری بیشتر است.
علی نقی خاطر نشان کرد: نباید این موضوع را فراموش کنیم که به خاطر انگ یا نگاه منفی که به این افراد در جامعه وجود دارد برخی مبتلایان به این بیماری ممکن است به مراکز درمانی در شهر خود مراجعه نکنند و به سایر مراکز در استان‌های دیگر مراجعه کنند.
موضوع ورود مهاجرین به کشور از دیگر موضوعاتی بود که معاون پژوهشی مرکز تحقیقات ایدز ایران به آن اشاره کرد و افزود: ما زمانی می‌توانیم این احساس خطر را نسبت به مهاجرین داشته باشیم که آمار دقیقی از میزان ابتلای افراد به این بیماری در کشور داشته باشیم، اما شواهد علمی دقیقی در خصوص اینکه در کدام گروه قرار می‌گیرند، در دسترس نیست.نحوه ثروتمند شدن از طریق بازار سهام
روند صعودی ابتلا به ایدز در خاورمیانه
به گفته علی نقی توصیه می‌شود در استان‌های مرز نشین که تبادلات بیشتری با مرز‌ها دارند باید توجه بیشتری به آنها بویژه در زمینه ازدواج صورت گیرد. چرا که حتی در ازدواج‌هایی که قانونی است و میان یک فرد مهاجر و یک فرد ایرانی است نباید از توجه به آنها غفلت شود و ممکن است این افراد هم در معرض خطر انتقال اچ. ای. وی باشند.
معاون پژوهشی مرکز تحقیقات ایدز ایران در پایان در خصوص جایگاه کشور در این بیماری پاسخ داد: آمار بروز اچ. ای. وی در خاورمیانه صعودی می‌باشد و شیوع و بروز این بیماری در کشور‌های غربی، اروپایی و آمریکایی سیر رو به پایین دارد، چرا که در دو حوزه درمان و خدمات پیشگیری این کشور‌ها نسبت به سایر کشور‌های دیگر پیشی گرفته اند. اما در خاورمیانه آمار صعودی است و ایران نیز در مقایسه با سایر کشور‌های منطقه با سیستم گزارش دهی که از حدود ۱۸ سال پیش شکل گرفته است و آمار واقعی و درست گزارش می‌دهد، اما بایستی تمام توجه ما در این زمان به تشخیص، بویژه تشخیص زودهنگام و میزان رفتار‌های پرخطر و ابتلای به اچ. ای. وی در جمعیت عمومی باشد.
سرگذشت زندگی ادیسون؛ شاگرد کودنی که نابغه شد
در دنیای ما چه بسیار استعداد‌هایی که کشف نشدند و مردمان به سادگی از کنار آنها گذشتند و کم نیستند افرادی که با پشتکار خود و تشویق اطرافیان به نابغه‌ای بی بدیل تبدیل شدند.شاید هم می‌شود اینگونه گفت که همه انسان‌ها با استعدادی خاص قدم به این دنیا می‌گذارند و اینکه چگونه این استعداد را کشف و به شکوفایی برسانند همتی بسیار می‌طلبد. یکی از همین انسان‌های پیرامون ما ادیسون بود. مخترعی که در ابتدا، کودکی کودن می‌نمود که از درک ساده‌ترین درس‌های مدرسه عاجز و ناتوان بود.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
در دنیای ما چه بسیار استعداد‌هایی که کشف نشدند و مردمان به سادگی از کنار آنها گذشتند و کم نیستند افرادی که با پشتکار خود و تشویق اطرافیان به نابغه‌ای بی بدیل تبدیل شدند.
شاید هم می‌شود اینگونه گفت که همه انسان‌ها با استعدادی خاص قدم به این دنیا می‌گذارند و اینکه چگونه این استعداد را کشف و به شکوفایی برسانند همتی بسیار می‌طلبد. یکی از همین انسان‌های پیرامون ما ادیسون بود. مخترعی که در ابتدا، کودکی کودن می‌نمود که از درک ساده‌ترین درس‌های مدرسه عاجز و ناتوان بود.
توماس آلوا ادیسون
توماس ادیسون مخترع با استعداد در سال ۱۸۴۷ در شهر میلان ایالت اوهایو آمریکا به دنیا آمد.
هنگامی که ادیسون در دوره ابتدایی درس می‌خواند مدیر مدرسه وی اعتقاد داشت که ادیسون شاگرد کودنی است و عذر وی را از مدرسه خواست.
با اینکه برای تحصیل به مدرسه نرفت، ولی چون مادرش معلّم بود خواندن و نوشتن را به او آموخت – از سن یازده سالگی به علوم علاقمند شد و کتاب‌های مشکل را می‌توانست بخواند و اشتباهات آنها را تصحیح می‌کرد.
گر چه ادیسون از خانواده فقیری نبود، ولی با این، چون به آزمایش‌های علمی علاقمند بود و پول زیادی صرف آنها می‌کرد، به فروش روزنامه در قطار مشغول شد و به زودی تشکیلاتی را برای فروش روزنامه به وجود آورد و کودکان دیگری را استخدام نمود تا در قطار‌های دیگر برایش روزنامه بفروشند.
او یک واگن توشه خالی را به آزمایشگاه خود تبدیل کرد تا در ساعات فراغت در قطار به کار‌های مورد علاقه‌اش بپردازد، در این مدّت به آزمایش‌های الکتریکی مخصوصا به تلگراف علاقمند شد و در زمان جنگ‌های داخلی به عنوان متصدّی شب در تلگراف خانه استخدام شد. چون روز‌ها کار می‌کرد و شب‌ها ناچارا میخوابید وسیله‌ای اختراع نمود که بتواند به طور خودکار در هر ساعت علامتی مخابره کند برای اینکه نشان دهد که او در پست خود بیدار است!
ادیسون در سال نحوه ثروتمند شدن از طریق بازار سهام ١٨۶٨ هنگامیکه فقط ۲۱ سال داشت اولین اختراع خود را که یک دستگاه الکتریکی شمارش آرا بود عرضه کرد. آن دستگاه فروش نرفت و ادیسون از آن پس تلاش خود را روی اختراع ابزار وسایلی متمرکز کرد که بتواند بازار خوبی داشته باشند.
نخستین پله‌های ترقی
در سال ۱۸۶۹ ادیسون که ادارهٔ راه‌آهن را ترک کرده بود، به‌عنوان سرپرست فنی به استخدام یک مؤسسهٔ صرافی بزرگ در نیویورک در آمد. در این مقام او توانست نخستین اختراع موفقش را که نوعی تلگراف چاپی بود، به نام خود ثبت کند. تلگراف ادیسون برخلاف انواع رایج که علائم مورس را به صورت صدا‌های کوتاه و نحوه ثروتمند شدن از طریق بازار سهام کشیده به گوش اپراتور می‌رسانیدند، آنها را به شکل خط و نقطه بر روی نوار کاغذی چاپ می‌کرد. او حق امتیاز اختراعش را در مقابل ۴۰۰۰ دلار به مدیر صرافخانه واگذار کرد و با پول آن در نیوآرک، نیوجرسی یک کارگاه تحقیقاتی برای خود برپا نمود. در محل جدید او علاوه بر تکمیل لوازم جانبی تلگراف، یک سامانهٔ پیشرفتهٔ نمایشگر اطلاعات بورس را طراحی کرد که سود هنگفتی از آن حاصل آمد.
ادیسون مدت‌ها این فکر را در سرداشت که کارگاهش را به محل بازتر و بزرگ‌تری منتقل کند. با فراهم شدن سرمایهٔ کافی، سرانجام در سال ۱۸۷۶ م. در منطقهٔ «منلوپارک» نیوجرسی یک لابراتوار پژوهشی مجهز بنیاد نهاد و گروهی از افراد لایق و مستعد را به همکاری فراخواند.
تأسیس این آزمایشگاه نقطهٔ عطفی در رشته فعالیت‌های ادیسون و از بزرگ‌ترین ابتکار‌های او به شمار می‌رود. آزمایشگاه منلو پارک نخستین مؤسسه‌ای بود که منحصراً با هدف تولید و تکمیل ابداعات علمی برپا شد و آن را باید نمونهٔ اولیهٔ آزمایشگاه‌های تحقیقاتی بزرگی دانست که از آن پس تمام صنایع مهم در کنار کارگاه‌های خود ایجاد کردند. در سایهٔ نظارت و سازماندهی توماس ادیسون و کار گروهی کارمندان وی صدها اختراع کوچک و بزرگ در این مؤسسه به ثمر رسیدند که البته همگی به نام ادیسون تمام شدند.
از قدیم‌الایام، داشتن وسیله‌ای که بتوان با آن صدا را ضبط کرد از آرزو‌های بشر بوده‌است. قبل از آنکه توجه ادیسون به این مقوله جلب شود، لئون اسکوت مارتین‌ویل فرانسوی (۱۸۵۷) و دیگران تحقیقاتی کرده و گام‌هایی در این راه برداشته بودند؛ اما دستگاه‌های آنها عملاً قابل استفاده نبود، زیرا تنها با یک دور گوش دادن، صدای ضبط شده از بین می‌رفت.
در سال ۱۸۷۷ ادیسون موفق به ساخت وسیله‌ای شد که واقعاً کار می‌کرد؛ یعنی می‌توانست صدا را ضبط و دو تا سه بار پخش کند. «ضبط صوت» ادیسون که فونوگراف (آوانگار) نام گرفته بود، ساختمانی ساده داشت: استوانه‌ای فلزی بود با یک دستهٔ گرداننده که در یک انتهای آن سوزنی همراه با یک بوق تعبیه شده بود. وقتی کسی استوانه را می‌چرخاند و درون بوق صحبت می‌کرد، بر اثر ارتعاش سوزن، روی ورقهٔ نازک حلبیِ دور استوانه خراش‌هایی می‌افتاد. برای شنیدن صدای ضبط شده نیز نحوه ثروتمند شدن از طریق بازار سهام کافی بود سوزن را به ابتدای مسیر برگردانده و دوباره استوانه را به‌چرخش در آورند. کیفیت صدا البته بسیار پایین بود و صفحه حلبی هم پس از چند بار استفاده خراب می‌شد. با اینحال همین وسیله ابتدایی در نظر مردم بسیار شگفت‌انگیز می‌نمود و بشدت مورد استقبال قرار گرفت. روزنامه‌ها نحوه ثروتمند شدن از طریق بازار سهام ادیسون را «جادوگر منلوپارک» لقب دادند. حتی دولت رسماً وی را به واشینگتن دعوت کرد تا اختراعش را در برابر مقامات به نمایش بگذارد. ده سال بعد (۱۸۸۷ م) ادیسون (یا به روایتی الکساندر گراهام بل)، استوانهٔ مومی را جایگزین ورق حلبی کرد و بالاخره امیل برلینر مخترع آمریکایی آلمانی‌تبار با تبدیل استوانهٔ مومی به صفحهٔ پلاستیکی، گرامافون را به شکل امروزی درآورد.
توماس ادیسون لامپ حبابی را ابداع نکرد و قبل از وی نوعی لامپ اختراع شده بود. او در سال ۱۸۸۰ یک طرح قابل تحقق و تولید برای لامپ حبابی مطرح کرد (با استفاده از یک رشته از جنس بامبوی کربنیزه) که مورد استفاده منازل و خانه‌ها شد و البته یک سال بعد جوزف سوان در سال ۱۸۸۱ یک ساختار کارآمدتر را (با استفاده از رشتهٔ سلولوزی) مطرح نمود.
سابقهٔ سیستم روشنایی الکتریکی به اواسط قرن نوزدهم می‌رسد. در سال ۱۸۵۴ هاینریش گوبل نخستین لامپ برق را اختراع کرد که حدود چهارصد ساعت نور می‌داد، اما آن را به نام خود به ثبت نرساند. پس از وی جیمز وودوارد، ویلیام سایر، متیو ایوانز (۱۸۷۵) و جوزف سووان (۱۸۷۸ م) مدل‌های دیگر چراغ‌های الکتریکی را ارائه کردند.
کمی پیش از آنکه ادیسون نیز وارد این عرصهٔ جدید شود، والیس صنعتگر آمریکایی نحوه ثروتمند شدن از طریق بازار سهام نوعی چراغ برق را روانهٔ بازارکرده بود که نمونه‌ای از آن به دست ادیسون رسید (۱۸۷۸). دستگاه والیس تشکیل می‌شد از چارچوبی با یک حباب و دو میلهٔ فلزی متحرک که به هر کدام تکه زغالی متصل بود. عبور جریان برق از میله‌ها باعث می‌شد که دو قطعه زغال بسوزند و میانشان قوس الکتریکی بسیار درخشانی به رنگ آبی پدیدار شود.
این چراغ الکتریکی ابتدایی بازده پایینی داشت، زیرا مصرف برق آن زیاد و عمر زغال‌هایش کم بود. با این وجود، ادیسون که به اهمیت اختراع والیس پی‌برده بود، تصمیم گرفت آن را اصلاح کند و به جای زغال مادهٔ مناسب تری بیابد که با برق کمتر مدت درازی روشنایی بدهد و به مرور زمان نسوزد و از بین نرود.
پس از یک سال تلاش بی‌وقفه و آزمایش صدها مادهٔ گوناگون، سرانجام ادیسون و همکارانش توانستند با خالی کردن هوای داخل حباب و استفاده از نخ معمولی کربونیزه (زغالی‌شده) لامپی بسازند که تا چهل ساعت نور بدهد. این موفقیت اولیه موجب شد تا آنها با پشتکار بیشتری به تحقیقات خود ادامه دهند و زمانیکه موفق شدند عمر متوسط چراغ برق را به پانصد ساعت برسانند، ادیسون تشخیص داد که زمان مناسب برای نمایش آن فرا رسیده‌است.
البته نمونه لامپ ادیسون قبل از ارائه توسط شخص دیگری تولید و در اداره ثبت بریتانیا به اسم دانشمندی به نام سوان ثبت شده بود و این ثابت می‌کند لامپ ادیسون چیز جدیدی نبود، ولی با این حال نباید تلاش‌های ادیسون را در راستای ترویج این تکنولوژی نادیده گرفت.
او از روزنامه‌نگاران و صاحبان سرمایه دعوت کرد تا در شب ۳۱ دسامبر ۱۸۷۹ برای دیدن اختراع جدیدش به منلوپارک بیایند. به دستور او آزمایشگاه و اطراف آن را با صدها لامپ برق آراستند بطوریکه محوطهٔ منلوپارک و جادهٔ منتهی به آن غرق در نور شده بود. ادیسون میهمانان خود را با چیزی روبرو کرده بود که برایشان سابقه نداشت. منظرهٔ لامپ‌های نورانی بازدیدکنندگان را به شدت تحت تأثیر قرار داد؛ بطوریکه وقتی ادیسون نقشهٔ خود را برای تأسیس یک کارخانهٔ بزرگ الکتریسیته در نیویورک مطرح کرد پیشنهادش با استقبال گرم سرمایه‌داران حاضر روبرو شد.
در ۲۷ ژانویه ۱۸۸۰ ادیسون تقاضانامهٔ دریافت امتیاز اختراع «لامپ روشنایی الکتریکی» را به ادارهٔ اختراعات آمریکا تسلیم کرد، اما با درخواستش موافقت نشد. کارشناسان سازمان معتقد بودند که طراحی و ساخت لامپ ادیسون بر مبنای مطالعات ویلیام سایر انجام شده است؛ بنابراین تنها امتیاز اختراع رشتهٔ زغالی شده پرمقاومت (مادهٔ تولیدکنندهٔ نور لامپ) به ادیسون تعلق گرفت.
در ۱۳ فوریه ۱۸۸۰ وی به کشف یک پدیدهٔ مهم فیزیکی نائل آمد که اکنون به اثر ادیسون معروف است.
دو سال پس از نمایش عمومی لامپ الکتریکی، (۱۸۸۲) ساختمان کارخانهٔ مرکزی تولید برق موسوم به «ایستگاه پرل استریت» به پایان رسید و در چهارم سپتامبر همان سال نخستین سیستم توزیع نیروی الکتریسیته در جهان با قدرت ۱۱۰ ولت و ۵۹ مشتری در پایین محلهٔ منهتن به دست ادیسون افتتاح گردید.
چندی بعد ادیسون کوشید تا حق امتیاز لامپ برق را در بریتانیا از آن خود کند و بر رقیبش جوزف سووان – که مستقل از ادیسون موفق به اختراع لامپ حرارتیِ رشته کربنی شده بود- پیروز شود، اما پس از یک دعوای حقوقی بی‌حاصل، دو طرف با یکدیگر به توافق رسیدند و برای بهره‌مند شدن از منافع اختراعشان در بریتانیا شرکت «ادیسووان» را تأسیس کردند. این شرکت در سال ۱۸۹۲ جزئی از کمپانی بزرگ جنرال الکتریک (متعلق به ادیسون) گردید.
همان‌طور که گفته شد، بیشتر اختراعات ادیسون حاصل تکمیل ایده‌های دیگران و کار دسته‌جمعی گروه بزرگی از تکنسین‌ها و کارمندانی بود که تحت نظارت او به تحقیق و آزمایش می‌پرداختند. لویس لاتیمر دستیار آفریقایی-آمریکایی ادیسون که در پروژهٔ چراغ الکتریکی نقش مهمی داشت، از جملهٔ این افراد است. اگر امروز کمتر نامی از کسانی مانند او به میان می‌آید، به این دلیل است که ادیسون غالباً همکاران خود را در افتخار و اعتبار اختراعاتش سهیم نمی‌کرد. با این همه شکی نیست که بدون قدرت سازماندهی و خصوصاً همت بلند ادیسون دست یافتن به این همه موفقیت ممکن نبود. نیکلا تسلا فیزیکدان بزرگ و یکی از همکاران ادیسون دربارهٔ روش او برای حل مسائل می‌نویسد:
«اگر ادیسون می‌خواست سوزنی را در انبار کاهی پیدا کند، با پشتکارفراوان دانه به دانه رشته‌های کاه را کنار می‌زد تا بالاخره سوزن نمایان شود. بار‌ها با تأسف شاهد بودم که چگونه بخش اعظم وقت و انرژی او صرف یافتن یک فرمول جزئی یا انجام دادن محاسبه‌ای کوچک می‌شد.»
ادیسون خود نیز در این‌باره گفته‌است:
«نوآوری عبارت است از یک درصد الهام روح و نود و نه درصد عرق ریختن و تلاش کردن.»
تسلا دانشمندی شایسته و بهترین کارمند ادیسون بود. او ابتدا از طرف ادیسون مأمور شده بود تا راه‌های توسعهٔ سیستم‌های جریان مستقیم (DC) را بررسی کند، اما چون پس از پایان کار ادیسون تعهدات مالی خود را زیر پا گذاشت تسلا تصمیم به ترک شرکت او گرفت. با پذیرش استعفای تسلا، ادیسون مرتکب اشتباه بزرگی شد چرا که چندی بعد تسلا با کشف جریان متناوب (AC) در برابر امپراتوری ادیسون و سیستم DC او قد علم کرد. او با حمایت جرج وستینگهاوس کارخانه‌دار معروف سامانه‌های چندفازی توزیع برق را برپایهٔ جریان AC تکامل بخشید که بسیار کارآمدتر از سیستم ادیسون بود. با وجود تبلیغات منفی جنرال الکتریک، جریان AC روز به روز رواج بیشتری یافت و سرانجام سلطه ادیسون را بر بازار صنایع الکتریکی درهم شکست.
در سال ۱۸۸۹ یکی از کارمندان شرکت ادیسون به اسم ویلیام کندی دیکسون نوعی دستگاه نمایش فیلم اختراع کرد که پنج سال بعد (۱۸۹۴) با نام تجاری کینه‌توسکوپ (متحرک نما) در نیویورک به معرض نمایش گذاشته شد. کینه‌توسکوپ دستگاهی بود که هرکس از سوراخ آن به درون می‌نگریست و دسته‌ای را می‌چرخاند، تصاویر متحرکی را مشاهده می‌کرد. این وسیله ابتدا به‌عنوان مکمل گرامافون و برای رونق بخشیدن به بازار آن طراحی شده بود وهدف آن بود که با افزودن امکان تماشای عکس متحرک، بر جذابیت گرامافون نزد خریداران افزوده شود.
با ادیسون یا دیکسون را نمی‌توان پایه‌گذار سینما دانست؛ کینه‌توسکوپ آنها بیشتر به ماشین «شهر فرنگ» شبیه بود و دریک زمان بیش از یک نفر نمی‌توانست از آن استفاده کند. چنین دستگاهی در عصر جدید که تودهٔ مردم به هیجان و سرگرمی‌های دسته‌جمعی نیاز داشتند چندان به کار نمی‌آمد. ایدهٔ بزرگ کردن تصاویر و بکارگیری پردهٔ نمایش هرگز به ذهن ادیسون نرسید، چون همان‌طور که گفتیم از اختراع کینه‌توسکوپ مقصود دیگری داشت، ولی حدود یک سال بعد لویی لومیر صنعتگر ثروتمند فرانسوی با ساختن دوربین فیلم‌برداری و پروژکتور و افتتاح اولین سالن سینما در گراند کافه پاریس (۲۸ دسامبر ۱۸۹۵) نخستین گام‌ها را برای علاقه‌مند کردن مردم به این پدیدهٔ نو برداشت. پس از گذشت چند سال، سالن‌های نمایش فیلم در اروپا و آمریکا آن قدر فراوان شده بود که ادیسون نیز چاره‌ای جز پیوستن به این جریان و کنار گذاشتن سینمای تک نفره‌اش ندید.
ادیسون در تبدیل سینما به رسانه‌ای همگانی و صنعتی سودآور نقش مؤثری ایفا کرده‌است. فیلم استاندارد ۳۵ میلیمتری با چهار روزنه در لبهٔ هر فریم که هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرد از یادگار‌های ادیسون است. وی همچنین مؤسس اولین استودیوی فیلمسازی دنیا (بلک ماریا در ایالت نیوجرسی) است. نخستین فیلم کپی رایت شدهٔ تاریخ سینما با عنوان «عطسهٔ فرد اُت» در این استودیوساخته شد. همچنین فیلم فرانکنشتاین (۱۹۱۰) نیز در استودیو و شرکت فیلمسازی وی ساخته شده است.
در اول فوریه ۱۸۹۳ ادیسون ساختمان «بلک ماریا» نخستین استودیوی تصاویر متحرک را در اورنج غربی، نیوجرسی به پایان برد. او کوشید تا اختراع دوربین فیلم برداری را تماماً به خود نسبت دهد و حق استفادهٔ انحصاری از آن را به دست آورد، اما در ۱۰ مارس ۱۹۰۲ ادعای او در یک دادگاه استیناف ایالات متحده رد شد.
در سال ۱۸۹۴ او در زمینهٔ ترکیب فیلم و صدا تحقیقاتی انجام داد که سرانجام به اختراع کینه‌توفون انجامید. این دستگاه که ترکیب ناجوری از کینه‌توسکوپ و گرامافون استوانه‌ای بود با استقبال مردم مواجه نشد.
در ۶ ژانویه ۱۹۳۱ ادیسون درخواست‌نامهٔ ثبت آخرین اختراع خود «وسیلهٔ نگهدارندهٔ اشیاء هنگام آبکاری» را به ادارهٔ ثبت اختراعات فرستاد، اما پیش از دریافت پاسخ آجل به او مهلت نداد و این مخترع بزرگ در اواخر همان سال در سن ۸۴ سالگی در «وست ارنج» نیوجرسی چشم از جهان فرو بست.
ادیسون در قسمت اعظم عمر خود از عدم شنوایی شدیدی رنج می‌برد، ولی این معلولیت و ناراحتی با توان بالای او در انجام کار‌های سخت و زیاد جبران می‌شد. ادیسون دوبار ازدواج کرد (همسر اول او در جوانی از دنیا رفت) و از هر ازدواج خود سه فرزند داشت.
گزیده‌ای از سخنان توماس ادیسون
من هفتصد بار اشتباه نکردم. من یک بار اشتباه نکردم من زمانی موفق شدم که هفتصد راهی را که موفقیت آمیز نبود اصلاح کردم. هر گاه راهی را که عمل نمی‌کرد حذف کردم راهی را پیدا کردم که کار می‌کرد.
انسان هر چه بالاتر برود احتمال دیده شدن وصله شلوارش بیشتر می‌شود.
بسیاری از ناکامی‌ها ناشی از این است که هنگام تسلیم شدن نمی‌دانید که تا چه حد به موفقیت نزدیکید.
انسان هنوز خارق العاده‌ترین کامپیوتر است.
طعم بسیاری از شکست‌های زندگی را کسانی چشیده اند که در دو قدمی کامیابی از تلاش خود دست کشیده اند.
دیدگاه شما